No entries found. Showing closest matches:
conculcātĭo, ōnis, f. [conculco], a treading under foot, stamping upon, Plin. 8, 18, 26, § 68: fructuum in areā, Dig. 3, 34, 14, § 1.
* conculcātus, ūs, m. [conculco, II. B.], prop., a trampling upon; hence trop., an object of contempt: conculcatui esse alicui, Tert. Res Carn. 22.
con-culco, āvi, ātum, 1, v. a. [calco], to tread under foot, to crush or bruise by treading.
- * I. Prop.: vinaceos in dolia picata, Cato, R. R. 25.
More freq.,
- II. Trop. (cf. calco, I. B.).
- A. To tread down, trample upon in a hostile manner, to abuse: istum semper illi ipsi domi proterendum et conculcandum putaverunt, Cic. Fl. 22, 53: adversarios tuos, Hier. in Isa. 14, 51, 14: miseram Italiam, Cic. Att. 8, 11, 4.
- B. To tread under foot, i. e. to despise, treat with contempt: nam cupide conculcatur nimis ante metutum, Lucr. 5, 1140: lauream, Cic. Pis. 35, 61: pontificem a pedisequis conculcari, id. Dom. 42, 110: disice et conculca ista quae extrinsecus splendent, Sen. Ep. 23, 6.