Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

consŏnans, antis, v. consono fin.

consŏnanter, adv., v. consono, P. a. fin.

consŏnantĭa, ae, f. [consono], an agreement, harmony, consonance (postAug. and rare): vocis, Vitr. 5, 5, 7: vocum proximarum, Gell. 13, 20, 5: scripturarum, Tert. adv. Jud. 11 and 14.

consŏnātĭo, ōnis, f. [consono], resemblance of sound (late Lat.), Cassiod. Anim. 12 med.

con-sŏno, ŭi, 1, v. n., to sound at the same time or together, to sound aloud, to resound (class., but rare till the Aug. period; not in Cic.).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: apes evolaturae consonant vehementer, Varr. R. R. 3, 16, 30: cum omne tibiarum genus organorumque consonuit, fit concentus ex dissonis, Sen. Ep. 84, 10: tubae utrimque canunt: contra consonat terra, Plaut. Am. 1, 1, 73; so of places, Verg. A. 8, 305: tum plausu virūm Consonat omne nemus, id. ib. 5, 149; Ov. M. 7, 451; Vitr. 5, 8, 1; Tac. A. 14, 32: consonuere cornicines funebri strepitu, Petr. 78, 6: consonante clamore nominatim Quinctium orare ut, etc., Liv. 36, 34, 7.
    2. B. Esp., in rhetor.
      1. 1. Of harmony in discourse, Quint. 9, 3, 73; 9, 3, 45; 9, 3, 77.
      2. 2. Of similar terminations of words, Quint. 9, 3, 75.
  2. II. Trop., to agree, accord, harmonize (postAug.): quomodo inter se acutae ac graves voces consonent, Sen. Ep. 88, 9: quomodo animus meus secum consonet, id. ib: sibi in faciendis ac non faciendis, Quint. 2, 20, 5: sibi (tenor vitae), Sen. Ep. 31, 8: Capricorno (Virginis astrum), Manil. 2, 281; 2, 622: hoc etenim contractui bonae fidei consonat, Dig. 19, 1, 48 fin.; 35, 1, 90.
    Hence, consŏnans, antis, P. a.
    1. A. In gram., subst. (sc. littera; hence, fem.), a consonant, Quint. 1, 4, 6; 1, 7, 9 et saep.
    2. B. Trop., agreeing, consonant, fit, suitable (post-Aug. and rare): consonanti contractui bonae fidei, Dig. 12, 2, 34, § 8 al.
      * Adv.: consŏnanter, consonantly, agreeably: consonantissime ad harmoniam composita, Vitr. 6, 1, 6.

con-sŏnus, a, um, adj., sounding together in harmony, harmonious (rare, mostly poet.).

  1. I. Lit.: clangor, Ov. M. 13, 610: fila lyrae, id. Am. 1, 8, 60: vox, Sil. 17, 448.
    1. B. Subst.: consŏna, ae, f., = consonans, a consonant, Ter. Maur. p. 2395 P. sq.; cf.: consona elementa, id. p. 2385 ib.
  2. II. Trop., accordant, fit, suitable: fila telae, Claud. Rapt. Pros. 2, 42: credo Platonem vix putasse satis consonum fore, si, etc., * Cic. Att. 4, 16, 3; App. M. 2, p. 114.
    With dat.: consona regno juvenem docere, Claud. Laud. Stil. 2, 69.
    * Adv.: con-sŏnē, harmoniously: clamitare, App. M. 1, p. 106, 34.