No entries found. Showing closest matches:
con-sum, fŭi, fŭtūrum or fŏre (found only in the foll. exs.).
- I. To be together with or at the same time, to coexist: si neque alia quaelibet passio lumbricis confuerit, Cael. Aur. Tard. 4, 8, 122.
- II. To be, to happen: confido confuturum, Plaut. Mil. 3, 3, 66: spero confore, Ter. And. 1, 1, 140; cf.: ab eo quod est confit, id est perficitur, futurum tempus infinitivi modi confore facit, id est perfectum iri, Don. ad loc.
consummābĭlis, e, adj. [consummo], that may be perfected, susceptible of completion (post-Aug. and very rare): ratio in nobis (opp. consummata), Sen. Ep. 92, 27: aevum, Prud. Psych. 846.
consummātĭo, ōnis, f. [consummo] (postAug.).
- I. A casting up or reckoning together, a summing up, a summary view.
- A. Prop.: operarum, Col. 12, 13, 7: ambitus Europae, Plin. 4, 23, 37, § 121: singulorum mancipiorum, Dig. 21, 1, 36.
- B. Transf.
- 1. A union, accumulation: ita non haec (poma) sed consummatio omnium nocet, not fruit of itself, but the use of it in addition to all other food, Cels. 1, 3, 83.
- 2. In rhet. t. t., a comprehending, connecting together: cum plura argumenta ad unum effectum deducuntur, Quint. 9, 2, 103.
- II. A finishing, completing, accomplishing, consummation: susceptae professionis, Col. 9, 2, 2: habet res minime consummationem, id. 1, prooem. § 7: maximarum rerum, Sen. Brev. Vit. 1, 3: operis, Quint. 2, 18, 2; 6, 1, 55: liberalitatis, Plin. Ep. 5, 12, 1; Vulg. Jer. 30, 11 (for the Heb. [??]) et saep.: alvi, i. e. a digestion of food, Plin. 26, 8, 28, § 43: gladiatorum, i. e. the main proof of their skill, id. 8, 7, 7, § 22: PRIMI PILI, i. e. the completed time of service as primipilus, Inscr. Orell. 3453.
consummātor, ōris, m. [consummo], a completer, finisher (eccl. Lat.): novi testamenti (opp. initiator veteris), Tert. adv. Marc. 4, 22 al.
consummātus, a, um, Part. and P. a., from consummo.
con-summo, āvi, ātum, 1, v. a. [summa] (not in use before the Aug. per.; most freq. in Quint.). To cast or sum up.
- A. Prop.: sumptus aedificiorum per arithmeticen, Vitr. 1, 1: numerum, Col. 5, 3, 4: pretium in assem, id. 3, 3, 8; 5, 2, 10.
- 2. Transf., of number, to make up, amount to: is numerus consummat … milia tria et ducenta, Col. 3, 5, 4; 3, 3, 10.
- B. Trop., to bring together, unite: consummatam ejus (sc. Scipionis) belli gloriam, spectare, the gathered glory, Liv. 28, 17, 3 Weissenb. ad loc.
II. To bring about, accomplish, complete, finish, perfect, consummate.
- A. Prop.
- 1. In gen.: quae consummatur partibus una dies, i. e. an intercalary day, Ov. F. 3, 166: rem, Liv. 29, 23, 4; cf. id. 28, 17, 3 supra: opera, Col. 9, 13, 11: operam, Quint. 2, 6, 6: omnia (ars), id. 2, 17, 9: facultatem orandi, id. 3, 5, 1: partum, Col. 8, 5, 5: sacrum, Sen. Herc. Fur. 1039: parricidium, Curt. 6, 10, 14: annum, Dig. 2, 15, 8 al.: nihil felicitate consummari (potest), quod non Augustus repraesentaverit, Vell. 2, 89, 2.
- 2. Absol., to complete a time of service (sc. stipendia), Suet. Calig. 44.
III. Trop., to make perfect, to complete, perfect, bring to the highest perfection.
- A. Of inanimate things: nec denique ars ulla consummatur ibi, unde oriendum est, Quint. 3, 9, 9: vitam ante mortem, Sen. Ep. 32, 3; Quint. 12, 1, 31 (v. the passage in connection): ruris exercendi scientiam, Col. 8, 1, 1.
- B. Transf., of persons: Severum consummari mors immatura non passa est, to attain to the highest grade, Quint. 10, 1, 89; 10, 2, 28: cum est consummatus, when his education is complete, id. 10, 5, 14; cf.: unā re consummatur animus, scientiā bonorum ac malorum inmutabili, Sen. Ep. 88, 28.
Hence, consummātus, a, um, P. a., brought to the highest degree, perfect, complete, consummate.
- A. Of inanimate things: eloquentia, Quint. 1, prooem. § 20: scientia, id. 2, 21, 24: ars, Plin. 14, 4, 5, § 48: robur virium, id. 10, 63, 83, § 177: sapientia, Col. 11, 1, 11; cf. Sen. Ep. 72, 6.
- B. Of persons: ne se perfectos protinus atque consummatos putent, Quint. 5, 10, 119; 10, 5, 14: orator, id. 2, 19, 1 sq.; 10, 1, 122: professores, id. 1, 9, 3.
Sup., Plin. Ep. 2, 7, 6.
Comp. and adv. not in use.
con-sūmo, sumpsi, sumptum, 3 (perf. sync. consumpsti, Prop. 1, 3, 37; inf. consumpse, Lucr. 1, 234), v. a., to take wholly or completely, i. e.,
- I. Lit.
- A. In gen. (post-Aug. and rare): vasti surgunt immensis torquibus orbes, tergaque consumunt pelagus, take up, completely cover, Manil. 5, 584: tela omnia solus pectore consumo, Sil. 5, 640; cf.: clipeo tela, id. 10, 129: jugulo ensem, Stat. Th. 10, 813: ferrum pectore, id. ib. 12, 745; cf. id. Achill. 2, 205; Dig. 26, 7, 54.
- B. In partic., of food, to eat, consume, devour (class.): agri multa efferunt quae vel statim consumantur vel mandentur condita vetustati, Cic. N. D. 2, 60, 151: frumenta, Caes. B. G. 6, 43; cf. id. ib. 7, 17; 7, 77: fruges, Hor. Ep. 1, 2, 27: vitiatum (aprum), id. S. 2, 2, 92: angues, Cic. N. D. 1, 36, 101: draconem, Suet. Tib. 72: mensas accisis dapibus, Verg. A. 7, 125 al.
- II. Transf.
- 1. In gen., to consume, devour, waste, squander, annihilate, destroy, bring to naught, kill.
- a. Of inanimate things: faciat quod lubet: Sumat, consumat, perdat, Ter. Heaut. 3, 1, 56; cf. Sall. C. 12, 2: patrimonium per luxuriam, Cic. Rosc. Am. 2, 6: bona paterna, Quint. 3, 11, 13; 3, 11, 16: omnem materiam, Ov. M. 8, 876: omne id aurum in ludos, Liv. 39, 5, 9; Val. Max. 3, 1, 1 fin.; cf. 2. β infra: omnes fortunas sociorum, Caes. B. G. 1, 11; cf.: omnes opes et spes privatas meas, Sall. H. Fragm. 2, 96, 2 Dietsch: omnia flammā, Caes. B. C. 2, 14; cf.: aedes incendio, Liv. 25, 7, 6: domum incendio, Suet. Calig. 59: consumpturis viscera mea flammis, Quint. 6, prooem. § 3: viscera fero morsu, Ov. M. 4, 113: anulum usu, id. P. 4, 10, 5; cf.: ferrum rubigine, to eat, consume, Curt. 7, 8, 15.
Of time, to spend, pass: horas multas saepe suavissimo sermone, Cic. Fam. 11, 27, 5: dicendo tempus, id. Verr. 2, 2, 39, § 96: diem altercatione, id. Fam. 1, 2, 1; id. Univ. 1 fin.; id. Fam. 7, 1, 1: annua tempora, Lucr. 5, 618: consumitur vigiliis reliqua pars noctis, Caes. B. G. 5, 31; id. B. C. 2, 23: magnam partem diei, id. B. G. 5, 9 fin.: omne tempus, Liv. 29, 33, 9; 24, 14, 10: dies decem in his rebus, Caes. B. G. 5, 11: in eo studio aetatem, Cic. Off. 1, 1, 2: tota nox in exinaniendā nave consumitur, id. Verr. 2, 5, 25, § 64; Caes. B. C. 2, 23, 1: multos dies per dubitationem, Sall. J. 62, 9; cf. Tac. H. 4, 43 fin.: omne tempus circa Medeam, id. Or. 3: continuum biduum epulando potandoque, Suet. Tib. 42: precando Tempora cum blandis verbis, to waste or lose time and words in supplications, Ov. M. 2, 575: multis diebus et laboribus consumptis, Sall. J. 93, 1: ubi longa meae consumpsti tempora noctis? Prop. 1, 3, 37.
Of strength, feeling, voice, etc.: in quo tanta commoveri actio non posset, si esset consumpta superiore motu et exhausta, Cic. de Or. 3, 26, 103: adfectus, Quint. 2, 13, 13; 4, 2, 120: spiritus, id. 11, 3, 53: vocem instans metus, Tac. H. 1, 42: ignominiam, id. ib. 3, 24: gratiam rei nimiā captatione, Quint. 8, 6, 51: vires ipsā subtilitate, id. 12, 2, 13: bona ingenii, id. 12, 5, 2; 3, 11, 23; cf. Sall. J. 25, 11.
Poet.: cum mare, cum terras consumpserit, aëra tentet, i. e.-seek a refuge therein in vain, Ov. H. 6, 161.
- b. Of living beings.
- (α) To destroy, kill: si me vis aliqua morbi aut natura ipsa consumpsisset, Cic. Planc. 37, 90; cf.: quos fortuna belli consumpserat, Sall. H. 1, 41, 5 Dietsch: tantum exercitum fame, Caes. B. G. 7, 20 fin.; so, siti, Hirt. B. G. 8, 41 fin.: acie, Vell. 2, 52, 5: morte, Tib. 1, 3, 55: morbo, Nep. Reg. 2, 1: senio et maerore, Liv. 40, 54, 1 al.
Facete: garrulus hunc consumet, Hor. S. 1, 9, 33.
- (β) Rarely, to waste, weaken, enervate: inediā et purgationibus et vi ipsius morbi consumptus es, Cic. Fam. 16, 10, 1; cf. Ov. M. 9, 663; and consumpta membra senectā, id. ib. 14, 148.
- 2. In partic.
- a. To divide, make an exhaustive division of (very rare): inventio in sex partis consumitur, Auct. Her. 1, 3, 4.
- b. Aliquid in aliquā re, rar. in aliquid or absol. (in Cic. only with in and abl.; cf. Madv. ad Cic. Fin. 5, 19, 53), to bestow upon something, to use, employ, spend upon or about something.
- (α) In aliquā re: pecuniam in agrorum emptionibus, to lay out, invest, Cic. Agr. 1, 5, 14: aurum in monumento, id. ib. 1, 4, 12; Nep. Timoth. 1, 2: studium in virorum fortium factis memoriae prodendis, Cic. Fam. 6, 12, 5; cf.: in armis plurimum studii, Nep. Epam. 2, 5: tantum laboris in rebus falsis, Quint. 12, 11, 15: curam in re unā, Hor. S. 2, 4, 48: ingenium in musicis, Cic. Fin. 5, 19, 50; cf. id. Phil. 5, 18, 49; id. Sest. 13, 31; Quint. 1, 2, 11.
- (β) In aliquid (cf. the Gr. ἀναλίσκειν εἴς τι): tota in dulces consument ubera natos, Verg. G. 3, 178; Prop. 4 (5), 6, 55: umorem in arbusta, Sen. Q. N. 3, 11, 3: bona paterna in opera publica, Quint. 3, 11, 13: pecuniam in monumentum, Dig. 35, 1, 40 fin.
- (γ) Absol.: si quid consili Habet, ut consumat nunc, quom nil obsint doli, use up, exhaust, Ter. And. 1, 1, 133.
consumptĭbĭlis, e, adj. [consumo], that can be consumed or destroyed, transient (late Lat.): vigor, Cassiod. An. 3.
consumptĭo, ōnis, f. [consumo].
- * I. A consuming, wasting, consumption, Cic. Univ. 6.
- * II. An employing, bestowing, application, use: operae, Auct. Her. 4, 22, 32 (al. sumptione).
consumptor, ōris, m. [consumo], a consumer, destroyer (very rare): omnium ignis (connected with confector), * Cic. N. D. 2, 15, 41.
Of fire, Ambros. in Luc. 7, § 132.
Of the wasters of their property, spendthrifts, Sen. Exc. Controv. 3, 1, § 3.
consumptrix, īcis, f. [consumptor], she who wastes, consumes (late Lat.): terra omnium corporum, Serv. ad Verg. A. 6, 395.
consumptus, a, um, Part., from consumo.