Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

con-trĕmisco, mŭi, 3, v. inch. n. and a.

  1. I. Neutr., to tremble all over, to shake, quake (rare but class.): totā mente atque omnibus artubus, Cic. de Or. 1, 26, 121; cf.: toto corpore contremisco, Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 4: contremuere, Lucr. 3, 835; Cic. Div. 1, 28, 58; Verg. A. 7, 515; Ov. M. 8, 761.
    1. B. Transf., of abstract subjects (rare): cujus in meā causā numquam fides virtusque contremuit, i. e. have never wavered, Cic. Sest. 31, 68: quid contremescis senectus, Sen. Contr. 3, 11, 1.
  2. II. Act., aliquid, to shake on account of something, to tremble at a thing, be afraid of (perh. not ante-Aug.): non contremiscamus injurias, non vulnera, etc., Sen. Ep. 65, 24; Sid. Ep. 9, 11: periculum, * Hor. C. 2, 12, 8: Hannibalem Italia contremuit, Just. 32, 4, 10.

con-trĕmo, ŭi, 3, v. n., to tremble greatly, to quake (rare): caelum tonitru contremit, Pac. ap. Cic. de Or. 3, 39, 157 (Trag. Rel. v. 413 Rib.): fulminis horribili cum plagā torrida tellus Contremit, Lucr. 5, 1220.

* con-trĕmŭlus, a, um, adj., trembling violently: (luna), Varr. ap. Non. p. 351, 27.