No entries found. Showing closest matches:
* cŏquĭbĭlis (cŏcĭ-), e, adj. [coquo], that can be easily cooked: caro, Plin. 16, 6, 8, § 25.
cŏquīna, ae, f., v. coquinus.
cŏquīnārĭus, a, um, adj. [coquina], of or pertaining to the kitchen, culinary (rare): vasa, Plin. 33, 11, 49, § 140.
As the title of a work of Apicius, De arte coquinaria.
Access. form cŏquīnāris, e, adj.: culter, a kitchen-knife, Varr. ap. Non. p. 195, 17.
cŏquīnātōrĭus (cŏcī-), a, um, adj. [coquina], of or pertaining to the kitchen (late Lat.): instrumentum, Dig. 34, 2, 19, § 12: vasa, ib. 33, 9, 6.
Hence, subst.: COCINATORIVM, a kitchen, Inscr. Orell. 1359.
cŏquīno, āre, v. a. [coquinus], to perform the office of a cook, perh. only Plaut. Ps. 3, 2, 64; 3, 2; 85 Lorenz with MSS. (Fleck. in both passages coquitare, ex conj.; cf. coquito); id. Aul. 3, 1, 3 Wagn., Ussing; cf. Non. p. 85, 31.
cŏquīnus, a, um, adj. [coquo],
cŏquĭtāre, used by Plaut. acc to Paul. ex Fest. p. 61, 18 Müll.: pro coctitare id est frequenter coquere: an tu coquitatum te ire quoquam postulas? Plaut. Ps. 3, 2, 64 Fleck.; 3, 2, 85; v. coquino.
* cŏquĭtātĭo, ōnis, f. [coquito], a continuous cooking: diutina, App. M. 4, p. 152.