Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

cunctābundus (cont-), a, um, adj. [cunctor], lingering, loitering, delaying (very rare): (milites) cunctabundosque et resistentes egressos castris esse, Liv. 6, 7, 2: nusquam cunctabundus nisi cum in senatu loqueretur, Tac. A. 1, 7: verba, Mamert. in Jul. 18, 6: amnis, Eum. Pan. Const. 18, 3.

* cunctālis, e, adj. [cunctus], general, Mart. Cap. 1, § 34.

* cunctāmen (cont-), ĭnis, n. [cunctor], a delaying, hesitating, Paul. Nol. 24, 416.

cunctans (cont-), antis, v. cunctor, P. a. 1.

cunctanter (cont-), adv., v. cunctor, P. a., 2. fin.

cunctātĭo (cont-), ōnis, f. [cunctor], a delaying, lingering, in a good or (more freq.) in a bad sense, a tarrying, delay, hesitation, doubt (subject., while mora is object.; freq. and in good prose): danda brevis cogitationi mora … in hac cunctatione, etc., Quint. 11, 3, 157: studium semper adsit, cunctatio absit, Cic. Lael. 13, 44: boni nescio quo modo tardiores suntita ut non numquam cunctatione ac tarditateotium atque dignitatem amittant, id. Sest. 47, 100: Sabini, Caes. B. G. 3, 18: sua, id. ib. 3, 24: major invadendi, Liv. 5, 41, 7; opp. temeritas, Tac. H. 3, 20; 1, 21; cf.: propior constantiae (opp.: velocitas juxta formidinem), id. G. 30 fin.: abjectā omni cunctatione adipiscendi magistratus et gerenda res publica est, Cic. Off. 1, 21, 72; freq. sine cunctatione, id. Vatin. 6, 15; Liv. 36, 14, 2; Suet. Aug. 12: nulla umquam de morte hominis cunctatio longa est, Juv. 6, 221; Plin. Ep. 1, 8, 4: pressa et decora, id. ib. 1, 22, 3; 9, 9, 2; 10, 96 (97), 1; Tac. A. 11, 9; 12, 54; 15, 2; Curt. 4, 6, 13; 8, 6, 29 al.
In plur., Quint. 9, 2, 71; Tac. A. 4, 71.

1. cunctātor (cont-), ōris, m. [cunctor], one who acts with hesitation or tardiness, a delayer, loiterer, lingerer (not in Cic.); in a bad sense, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 3: cunctato ex acerrimo bellatore factus, Liv. 6, 23, 5.
In a good sense, a considerate or cautious person (magister equitum Fabium) pro cunctatore segnem, pro cauto timidum compellabat, Liv. 22, 12, 12; so with cautus, Tac. H. 2, 25: non cunctator iniqui Labdacus, Stat. Th. 3, 79; cf.: Atheniensium populum celerem et supra vires audacem esse ad conandum, Lacedaemoniorum cunctatorem, Liv. 45, 23, 15.

2. Cunctātor, ōris, m., a surname of the dictator Q. Fabius Maximus (prob. retained as a title of honor, from the reproach of his master of horse; v. 1. cunctator); cf. Liv. 30, 26, 9; 28, 40, 6; Quint. 8, 2, 11, and cunctor.

cunctātrix, icis, f. [cunctator], one who hesitates, acts deliberately (late Lat.): lenta virtus omnis et diuturna cunctatrix, Ambros. Ep. 67, 5.

(cunctātus, a, um, formerly assumed as P. a. of cunctor; in comp., Plin. Ep. 2, 16, 4; Suet. Caes. 60; Tac. A. 1, 71; but in all these passages recent edd. read cunctantior, cunctantius; v. cunctor, P. a. and adv.)

cunctor (in many MSS. and edd. also contor), ātus, 1 (archaic inf. cunctarier, Lucr. 3, 67), v. dep. [cf. Sanscr. çank, to be anxious; Gr. ὄκνος], to delay action (from deliberation or indolence), to linger, loiter, hesitate, doubt (freq. and class.); constr. absol., with the inf. or a subj.-clause.

  1. I. Of personal subjects.
          1. (α) Absol., so the verse of Ennius upon the dictator Q. Fab. Maximus Cunctator: unus homo nobis cunctando restituit rem, Enn. ap. Cic. Off. 1, 24, 84 (Ann. v. 313 Vahl.; also cited Cic. Sen. 4, 10; id. Att. 2, 19, 2; Liv. 30, 26, 9); imitated by Verg., A. 6, 846, Ov. F. 2, 242 (the idea contained in cunctando is expressed by sedendo, Varr. R. R. 1, 2, 2; cf.: sedendo et cunctando bellum gerebat, Liv. 22, 24, 10; and by non pugnando, Plin. 22, 5, 5, § 10): assequor omnia si propero, si cunctor amitto, Cic. Att. 10, 8, 5: an etiam tunc quiesceretis, cunctaremini, timeretis? id. Sest. 38, 81; cf.: ne quis cessetqui cunctatus fuerit, etc., Liv. 35, 35, 17, and v. cesso: nostris militibus cunctantibus, Desilite, inquit, etc., Caes. B. G. 4, 25: alius alium exspectantes cunctamini, Sall. C. 52, 28; Ov. M. 8, 753 et saep.: in vitā cunctatur et haeret, Lucr. 3, 407; cf. Cic. Tusc. 1, 46, 111: inter metum et iram cunctatus, Tac. A. 2, 66: ille inter pudorem et iram cunctatus, id. ib. 14, 49: cunctante ad ea Mithridate, id. ib. 12, 46: ut ad laborem capessendum nihil cunctentur, Gell. 2, 29, 12.
            Impers. pass.: nec cunctatum apud latera, Tac. A. 3, 46: non esse cunctandum, Cic. Fam. 1, 7, 5: non cunctandum neque cessandum esse, Liv. 35, 18, 8.
          2. (β) With inf.: non est cunctandum profiteri, hunc, etc., Cic. Univ. 3 fin.: utrisque cunctantibus periculum summae rerum facere, Liv. 25, 39, 18; 31, 7, 5: ne cunctetur ipse propius accedere, Sall. C. 44, 6; id. J. 13, 6; Col. 8, 15 fin.; Suet. Caes. 70; id. Vesp. 16: ne cunctaretur Agrippam morte adficere, Tac. A. 1, 6.
          3. (γ) With rel.-clause (rare): vos cunctamini etiam nunc, quid faciatis? Sall. C. 52, 25: diu cunctatus an, etc., Suet. Caes. 81; id. Aug. 8: primum cunctati, utrumne … an, etc., id. Caes. 80: non cunctandum existimavit quin, etc., Caes. B. G. 3, 23 fin.
  2. II. Poet. transf., of things as subjects: tardum cunctatur olivum, runs slowly, Lucr. 2, 392: refrigescit cunctando plaga, id. 4, 703: turpis contemptus et acris egestasvidentur cunctarier, id. 3, 67; cf.: cunctatur et amnis Rauca sonans revocatque pedem Tiberinus ab alto, Verg. A. 9, 124.
    Hence, cunctans, antis, P. a., delaying, lingering, dilatory, slow, tardy.
      1. 1. Of persons (post-Aug. and rare): erat cunctantior cautiorque, Plin. Ep. 9, 13, 6; cf. id. ib. 2, 16, 4: ad dimicandum cunctantior, Suet. Caes. 60; cf.: familia cunctans ad opera, Col. 11, 1, 14: naturā ac senectā cunctantior, Tac. H. 3, 4.
        With acc. respect.: alternos aegro cunctantem poplite gressus, Val. Fl. 2, 93.
      2. 2. Of things, tenacious, tough, slow, resisting, etc. (poet. and rare): mellis cunctantior actus, Lucr. 3, 193: corripit Aeneas extemplo avidusque refringit Cunctantem (ramum), Verg. A. 6, 211: glaebas cunctantis exspecta, id. G. 2, 236: corda viri, Val. Fl. 3, 693: ira, Stat. Th. 5, 680.
        Adv.: cunctanter, slowly, with delay (rare), Liv. 1, 36, 4; 10, 4, 8; Tac. H. 2, 52 al.
        Comp., Suet. Galb. 12; id. Caes. 19; Tac. A. 1, 71.