Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

cūrātor (old orthog. COERATOR, v. the foll.), ōris, m. [curo], he who cares for or takes charge of a thing, a manager, overseer, superintendent, keeper.

  1. I. In gen.: ludorum, Plaut. Poen. prol. 36: suntoque aediles coeratores urbis annonae ludorumque solemnium, Cic. Leg. 3, 3, 6: viae Flaminiae, id. Att. 1, 1, 2: aviarii, a bird-keeper, Varr. R. R. 3, 5, 5; cf. apum, Col. 9, 9, 1: pavonini gregis, id. 8, 11, 2; and gallinarius, Varr. R. R. 3, 9, 7: fidus negotiorum, Sall. J. 71, 3: munerum ac venationum, Suet. Calig. 27: restituendae Campaniae, id. Tit. 8: restituendi Capitolii, Gell. 2, 10, 2 et saep.: muris reficiendis, Cic. Opt. Gen. 7, 19: legibus agrariis, id. Agr. 2, 7, 17: curator, qui statuis faciundis praeesset, id. Verr. 2, 2, 59, § 144: reipublicae, Sall. J. 110, 6: urbis, Amm. 14, 7, 17.
  2. II. In partic., a legal t. t., a guardian, curator, trustee (of a minor, an imbecile, an absent person, etc.), Gai Inst. 1, 200; Dig. libb. 26 et 27; Hor. Ep. 1, 1, 102; Sen. Contr. 1, 2; Quint. 7, 4, 11; Jul. Cap. Vit. M. Aur. 10 et saep.; v. Dict. of Antiq.

cūrātōrĭa, ae, f. [curatorius], guardianship, = ἐπιτροπή, several times in Dig. 27, 1, 1 and 2, always written as Greek, κουρατορία, etc.

cūrātōrīcĭus or -tĭus, a, um, adj. [curator, I.], of or belonging to an overseer: equi, the horses of a provincial commissary, Cod. Th. 11, 1, 29.

cūrātōrĭus, a, um, adj. [curator, II.],

  1. I. pertaining to guardianship: STIPENDIA VETERANORVM, Inscr. Orell. 4968.
  2. II. Of or pertaining to a guardian: nomen, Gai Inst. 4, 82.