Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

dēlīrāmentum (in the Fronto MS. written delēr.), i, n. [deliro], nonsense, absurdity (in Plaut. and in post-Aug. prose), Plaut. Am. 2, 2, 64; id. Men. 5, 5, 21; Plin. 2, 7, 5, § 17; Fronto Ep. ad M. Caes. 2, 1; Vulg. Luc. 24, 14.

dēlīrātĭo, ōnis, f. [deliro], originally, a going out of the furrow, in ploughing; hence, trop., giddiness, silliness, folly, dotage, madness (very rare): quod vocant lirare, operiente semina, unde primum appellata deliratio est, Plin. 18, 20, 49, § 180: ista senilis stultitia, quae deliratio appellari solet, Cic. de Sen. 11, 36: o delirationem incredibilem! non enim omnis error stultitia est dicenda, id. Div. 2, 43: aliena, Plin. Ep. 6, 15, 4.