Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

dēprāvātē, adv., perversely, wrongly, v. depravo fin.

dēprāvātĭo, ōnis, f. [depravo], a perverting, distorting, corrupting, vitiating (freq. in Cic.; elsewh. rare).

  1. I. Lit.: distortio et depravatio quaedam (membrorum), Cic. Fin. 5, 12, 35; cf.: pedum, manuum, articulorum omnium depravationes, Sen. Ep. 24 med.: oris, Cic. de Or. 2, 62, 252.
  2. II. Trop.: depravatio et foeditas animi (c. c. deformitas corporis), Cic. Off. 3, 29, 105: verbi, id. Part. Or. 36, 127: consuetudinum, id. Leg. 1, 10, 29.
    Absol.: nostra (c. c. superstitio), perversity, Cic. Div. 2, 67, 136.

* dēprāvātē, adv., perversely, wrongly: neque depravate judicare neque corrupte, Cic. Fin. 1, 21, 71.