Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

dŭcālis, e, adj. [dux], of or belonging to a leader or commander (post-class.): tunicae, Valer. Imp. ap. Vop. Aurel. 13.
Adv.: dŭcālĭter, like a leader or general: antecedere, Sid. Ep. 5, 13.
Comp., Sid. Ep. 8, 6.

dŭcātor, ōris, m. [dux], a general, prince, chief (post-class.): civitatis, Tert. adv. Jud. 13.

* dŭcātrix, īcis, f. [ducator], a female leader: vitiorum iracundia, App. Dogm. Plat. 2, p. 14.

dŭcātus, ūs, m. [dux],

  1. I. military leadership, command = ἡγεμονία (post-Aug.), Suet. Tib. 19; Flor. 3, 21, 2; Just. 2, 15, 14; Vulg. Sirach, 7, 4: calculis omnibus ducatum latrones ei deferunt, App. M. 7, p. 191 med.
  2. II. In gen., guidance (eccl. Lat.): caecus autem si caeco ducatum praestet, Vulg. Matt. 15, 14.
  3. III. Transf., authority: quaerere a domino ducatum, Vulg. Sir. 7, 4 al.