Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

dŭplāris, e, adj. [duplus], containing double (late Lat.): numerus, Macr. Somn. Scip. 1, 6; 2, 1: miles, one who receives double pay as a reward, Veg. Mil. 2, 7; also in the form DUPLARIUS, Inscr. Orell. 2003; 3476 al., v. duplicarius.

dū̆plārĭus, v. praeced.

dū̆plātĭo, ōnis, f. [duplo], a doubling, Dig. 9, 4, 31.

dū̆plus, a, um, adj. [duplex], double, twice as large, twice as much.

  1. I. Adj.: dupla et tripla intervalla, Cic. Univ. 7: pars, id. ib.: scrobes, Plaut. Fragm. ap. Prisc. p. 751 P.: pecunia, Liv. 29, 19: donativum, Suet. Dom. 2.
  2. II. Subst.
    1. A. dū̆plum, i, n., the double of any thing: a terra ad lunam centum viginti sex milia stadiorum esse, ab ea usque ad solem duplum, Plin. 2, 21, 19, § 83; Plaut. Poen. 1, 1, 56: furem dupli condemnari, feneratorem quadrupli, Cato R. R. praef.; Cic. Off. 3, 16, 65: decrevit, ut, si judicatum negaret, in duplum iret, id. Fl. 21: in duplum, Dig. 40, 12, 20 al.: duplo major, Plin. 27, 11, 74, § 98.
    2. B. dū̆pla, ae, f. (sc. pecunia), a double price, Plaut. Capt. 4, 2, 39; Varr. R. R. 2, 10, 5; Dig. 21, 1, 31, § 20; cf. ib. 21, 2, 6 tit.: de evictionibus et duplae stipulatione.
      Hence, adv.: dū̆plo, doubly, twofold, Vulg. Matt. 23, 15.