Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

ēnōdāte, adv., v. enodo fin.

ēnōdātĭo, ōnis, f. [enodo], a denouement, development, explanation, Cic. Top. 7, 31; id. N. D. 3, 24, 62.

ēnōdātor, ōris, m. [enodo], an explainer: vocis, Tert. Pall. 6.

ē-nōdo, āvi, ātum, 1, v. a., to free from knots.

  1. I. Lit.: vitem, Cato, R. R. 33, 1; 44; Col. 5, 6, 14.
    1. B. Transf.: arcum, i. e. to deprive of the string, to unstring, App. M. 5, p. 172.
  2. II. Trop., of speech, to free from obscurity, i. e. to make plain, to explain, elucidate, unfold, declare (mostly ante-class.; syn.: expedio, extrico, enucleo, expono, interpretor, explano, explico): quod quaero abs te enoda, et qui sis explica, Att. ap. Non. 15, 7; cf. Enn. Pac., Turp., and Varr. ib. 11 sq.: nomina, Cic. N. D. 3, 24, 62: praecepta, id. Inv. 2, 2, 6; id. Leg. 1, 9, 26; Auct. Her. 2, 10 fin.: plerosque juris laqueos, Gell. 13, 10, 1.
    Hence, ēnōdātē, adv. (acc. to II.), clearly, plainly: narrare, Cic. Inv. 1, 21 fin.
    Comp.:
    explicare, id. Fin. 5, 9 fin.
    Sup.:
    expedire, Aug. Conf. 5, 6.