Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

ex-pugnābĭlis, e, adj. [expugno], that may be taken, carried, or reduced by assault; expugnable (very rare): urbs terra marique expugnabilis est, Liv. 33, 17, 8: ne magnis quidem exercitibus, Tac. H. 3, 78: situ non expugnabile robur, Stat. Th. 6, 103: fluvius, i. e. exhaustible, id. ib. 4, 836.

expugnans, antis, Part. and P. a., from expugno.

expugnātĭo, ōnis, f. [expugno], the taking of a place by assault, carrying by storm, storming: urbis, Caes. B. G. 7, 36, 1: oppidi, Suet. Claud. 21: Mytilenarum, id. Caes. 2; cf.: ut ipsorum adventus in urbes sociorum non multum ab hostili expugnatione differant, Cic. de Imp. Pomp. 5, 13: castrorum, Caes. B. G. 6, 41, 1.
In plur.: nocturnae aedium, Cic. Att. 11, 23, 3: nunc acie, nunc expugnationibus, Vell. 2, 98, 1.

expugnātor, ōris, m. [expugno], the taker, stormer, conqueror of a place.

  1. I. Prop. (rare but class.): urbis, Cic. Inv. 1, 50, 93: urbium, Vulg. Prov. 16, 32: rex Demetrius Expugnator cognominatus (transl. of Πολιορκητής), Plin. 7, 38, 39, § 126.
    1. * B. Transf.: pecoris opimi lupus, Stat. Th. 4, 363.
  2. II. Trop.: pudicitiae, a violator, Cic. Verr. 2, 1, 4, § 9.

expugnātōrĭus, a, um, adj. [expugno], conquering, overpowering (post-class.): dominatio, Tert. Anim. 57.

expugnax, ācis, adj. [expugno], victorious, controlling, effectual: sive expugnacior herba est, Ov. M. 14, 21.

ex-pugno, āvi, ātum, 1 (archaic inf. fut. expugnassere, Plaut. Am. 1, 1, 55), v. a., to take by assault, to storm, capture, reduce, subdue (freq. and class.; syn.: obsideo, oppugno, capio).

  1. I. Lit., of places: id (oppidum Noviodunum) ex itinere oppugnare conatus, expugnare non potuit, Caes. B. G. 2, 12, 2: oppidum, id. ib. 2, 10, 4; 3, 14, 1 al.: nonnullas urbes per vim, id. B. C. 3, 55, 3: urbem, Liv. 2, 12, 1: Cirtam armis, Sall. J. 23, 1: castellum, Caes. B. G. 2, 9, 4; 3, 1, 4: loca multa, Nep. Ages. 3: moenia mundi, Lucr. 2, 1144 et saep.
    1. B. Transf., of other objects (things or persons), to subdue, overcome, break down or through, sweep away: naves, Caes. B. G. 3, 15, 2 and 5: aedes, Ter. Eun. 4, 7, 3; cf. villas, Sall. J. 44, 5: carcerem, Plaut. Ps. 4, 7, 76: Philippum et Nabin expugnatos, conquered, Liv. 37, 25, 6; cf.: inclusos moenibus expugnat, Curt. 9, 4: aliquos, id. 6, 6; Tac. Agr. 41; Flor. 2, 2, 16; Just. 3, 5: expugnavi amanti herili filio aurum ab suo patre, obtained by force, Plaut. Bacch. 4, 9, 5.
      Of inanimate subjects: flumina id oppidum expugnavere, swept away, Plin. 6, 27, 31, § 138: Euphrates Taurum expugnat, i. e. breaks through, id. 5, 24, 20, § 85: lacte equino venena et toxica expugnantur, are counteracted, id. 28, 10, 45, § 159.
  2. II. Trop., to conquer, subdue, overcome: sapientis animus magnitudine consilii, tolerantia, virtutibus, etc. … vincetur et expugnabitur, Cic. Par. 4, 1, 27: nihil tam munitum, quod non expugnari pecuniā possit, id. Verr. 1, 2, 4: fortunas patrias, id. Clu. 13, 36: pudicitiam, to violate, id. Cael. 20; 50: aut enim expugnatur intentio aut adsumptio aut conclusio, nonnumquam omnia, i. e. is refuted, confuted, Quint. 5, 14, 20 sq.: pertinaciam legatorum, Liv. 37, 56, 9: paupertatem, Petr. 126: expugnatus precibus uxoris, Suet. Tib. 21; so simply expugnatus, id. Caes. 1; id. Vesp. 22: coepta, to fight through, to accomplish, Ov. M. 9, 619; cf.: sibi legationem expugnavit, extorted, wrung out, obtained (= extorsit), Cic. Verr. 2, 1, 16, § 44.
    With ut: aliqua ratione expugnasset iste, ut dies tollerentur, Cic. Verr. 2, 2, 52, § 130: aegre expugnavit, ut, etc., Petr. 108.
    Hence, * ex-pugnans, antis, P. a., efficient, efficacious: expugnantior herba, Ov. M. 14, 21 (so Jahn and Bach., Merkel, expugnacior).