Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

fā̆brĭca, ae, f. [1. faber], the workshop of an artisan who works in hard materials (syn.: taberna, officina).

  1. I. Prop., Ter. Ad. 4, 2, 45; 4, 6, 4: Vulcanus, qui Lemni fabricae traditur praefuisse, Cic. N. D. 3, 22, 55: armorum, armory, Veg. Mil. 2, 11 (for which: armorum officinae, Caes. B. C. 1, 34 fin.).
  2. II. Transf., the art, trade, or profession of such an artisan, Vitr. 1, 1: pictura et fabrica ceteraeque artes habent quendam absoluti operis effectum, architecture, Cic. N. D. 2, 13, 35; cf. id. Div. 1, 51, 161; and: natura effectum esse mundum: nihil opus fuisse fabrica, id. ib. 1, 20, 53: omnis fabrica aeris et ferri, id. N. D. 2, 60, 150: aeraria, ferrea, materiaria, the art of working in brass, etc., Plin. 7, 56, 57, § 197 sq.; cf.: aerariae artis, Just. 36, 4, 4; and: ejus fabricae, quam Graeci χαλκευτικὴν vocant, Quint. 2, 21, 10.
    In apposition with ars: abies Graeco fabricae artis genere spectabilis, Plin. 16, 42, 82, § 225: servus arte fabrica peritus, Dig. 33, 7, 19 fin.: fanum solerti fabrica structum, with artistic skill, App. M. 6, p. 174, 25.
      1. 2. In gen., any skilful production, a fabric, building, etc.: admirabilis membrorum animantium, Cic. N. D. 2, 47, 121; cf. id. Off. 1, 35, 127; Pall. 1, 7, 4; 1, 9, 2 al.
        Of man as the creature of God, Prud. Hymn. de Rad. Dom. 45.
        1. b. In the comic writers, a crafty device, trick, stratagem: ei nos facetis fabricis et doctis dolis Glaucumam ob oculos obiciemus, Plaut. Mil. 2, 1, 69; id. Cist. 2, 2, 5: nescio quam fabricam facit, id. Ep. 5, 2, 25; id. Bacch. 2, 3, 132: ad senem fingere, Ter. Heaut. 3, 2, 34 al.

fā̆brĭcābĭlis, e, adj. [fabricor], that may be wrought or formed: materia, August. Gen. ad Lit. Op. Impf. 4, 15; cf. fabricabilis, ἐργάσιμος, Gloss. Philox.

fā̆brĭcātio, ōnis, f. [fabricor], a making, framing, structure, manner of construction (rare but class.).

  1. I. Lit.: si erit tota hominis fabricatio perspecta, Cic. N. D. 2, 54, 133: auri, working, Vulg. Sirach, 32, 8.
    In plur.: aedificiorum, Vitr. 2, 1: artificis, id. 9, 2: non sentiunt has injurias et contumelias fabricationis suae dei vestri, Tert. Apol. 12.
  2. II. Trop., of speech, structure, skilful construction, Cic. de Or. 3, 42, 167.

fā̆brĭcātor, ōris, m. [fabricor], an artificer, framer, forger, contriver, fabricator (rare but class.).

  1. I. Lit.: ille fabricator tanti operis (mundi), Cic. Univ. 2; so, mundi, Quint, 2, 16, 12; Ov. M. 1, 57: minutorum opusculorum, Cic. Ac. 2, 38, 120: ipse doli (i. e. equi lignei) fabricator Epeos, Verg. A. 2, 264: deorum, i. e. of statues of the gods, Firm. Math. 3, 6, 9.
  2. II. Trop.: dolor ac morbus leti fabricator uterque est, causer, producer, Lucr. 3, 472.

fā̆brĭcātōrĭus, a, um, adj. [fabricor], creative: potentia, August. Civ. D. 12, 25; id. Gen. ad Lit. Op. Impf. 4, 16.

fā̆brĭcātrix, īcis, f. [fabricator], she that contrives, devises, or produces (postclass.).
Trop.: mortis fabricatrix voluptas, Lact. 6, 22, 3; 7, 12; id. Epit. 68, 7.

* fā̆brĭcātus, ūs. m. [fabricor], a skilful production, contrivance; trop., device: fabricatu, Sid. Ep. 3, 13 fin.