No entries found. Showing closest matches:
fămŭla, ae, f., v. 1. famulus, II.
fămŭlābundus, a, um, adj. [famulor], that serves zealously, serviceable, Tert. adv. Marc. 3, 7.
fămŭlanter, adv., servilely, slavishly, etc., v. famulor fin.
fămŭlāris, e, adj. [famulus], of or belonging to servants or slaves (rare but class.): vestis, * Cic. Tusc. 1, 48, 116: turba, Stat. Ach. 2, 67: jugum, Sen. Troad. 747: jura, i. e. of subjugation, Ov. M. 15, 597: hederae, the Bacchantes, Val. Fl. 2, 268.
In the neutr. adverb., servilely: nec famulare timens, Stat. S. 3, 1, 40.
fămŭlātĭo, ōnis, f. [famulor], a body of domestics, household (post-class.), App. M. 2, p. 115, 10; 6, p. 176, 20.
fămŭlātōrĭus, a, um, adj. [famulor], servile, slavish (post-class.): mendicitas, Tert. ad Nat. 2, 14; id. de Anim. 33; Ambros. de Fid. 5, 5, 58.
Hence, adv.: fămŭlā-tōrĭe, slavishly, Cassiod. Amic. 5, 5.
fămŭlātrix, īcis, f. [famulor], that serves; subst., a female servant, handmaid (postclass.): penna, Sid. Carm. 2, 128: coquina medicinae famulatrix est, Don. ad Ter. And. 1, 1, 3.
fămŭlātus, ūs, m. [famulor], servitude, slavery (rare but class.): in famulatu esse, Cic. Lael. 19, 70: quam miser virtutis famulatus servientis voluptati! id. Off. 3, 33, 117: gravis, Sen. Hippol. 991: in famulatum subeunte natura, Arn. 1, 26: omnis, Vulg. Exod. 1, 14.
fămŭlĭtas, ātis, f. [famulus], a serving, servitude (ante-class.), Att. ap. Non. 109, 28; Pac. ib. 29.
fămŭlĭtĭum, ii, n. [famulus] (ante- and post-class.).
fămŭlo, āre, v. a. [famulus], to use as a servant, to make serviceable (post-class.): elementa ipsa (Christus), Tert. Apol. 21.
fămŭlor, ātus, 1, v. dep. n. [id.], to be a servant, to serve, attend, wait upon.
1. fămŭlus, i (an archaic form famul, Enn. ap. Non. 110, 9; Lucr. 3, 1035 (al. 1048); for which cf. in the Oscan ‡ famel: famuli origo ab Oscis dependet, apud quos servus famel nominabatur, unde et familia vocata, Paul. ex Fest. p. 87, 5 Müll.), m., and fămŭla, ae (gen. plur.: famulum, Stat. S. 3, 4, 57; Val. Fl. 1, 752; 3, 20; 282) f. [Sanscr. root dhā, to lay, found; Gr. τί-θη-μι; Osc. faama, house, v. Curt. Gr. Etym. p. 254; cf. Corss. Ausspr. 1, 183], a servant, attendant; a maid-servant, handmaid (class.).
2. fămŭlus, a, um, adj. [1. famulus], serving, serviceable, servile (poet.; perh. not ante-Aug.): aquae, Ov. F. 1, 286: turbae, Sil. 13, 360: dextrae, Luc. 4, 207: manus, Sil. 10, 647: artus, Val. Fl. 1, 749: vertex, Ov. Pont. 2, 2, 80: catenae, Claud. in Ruf. 2, 386: ripae, id. III. Cons. Hon. 203.