No entries found. Showing closest matches:
fornĭcārĭus, ii, m., and fornĭcārĭa, ae, f. [fornix, II.], a fornicator; a prostitute, Tert. Anim. 35; id. Pudic. 9; 16; cf. Isid. Orig. 10, 110; Hier. Ep. 53, 8; Vulg. Isa. 57, 3 al.: fornicaria πόρνη ἀπὸ καμάρας, Vet. Gloss.
* fornĭcātim, adv. [fornicatus], in the form of an arch, archwise, Plin. 16, 42, 81, § 223.
1. fornĭcātĭo, ōnis, f. [fornicatus], a vaulting or arching over, a vault, arch (post-Aug.): parietum, Vitr. 6, 11: lapidum, Sen. Ep. 95, 53.
2. fornĭcātĭo, ōnis, f. [fornicor], whoredom, fornication (eccl. Lat.), Tert. Pudic. 1; 2; 16; 22; Vulg. Num. 14, 33 al.
fornĭcātor, ōris, m. [fornicor], a fornicator (eccl. Lat.), Tert. Pudic. 1; 16; 22; Vulg. 1. Cor. 5, 11 al.
fornĭcātrix, īcis, f. [fornicator], a fornicatress, prostitute (late Lat.), Isid. Orig. 10, 110.
fornĭcātus, a, um, adj. [fornix, I.], vaulted, arched.
fornĭcor, ātus, 1, v. dep. n. [id. II.], to commit whoredom or fornication (eccl. Lat.), Tert. Pudic. 22; Vulg. Gen. 38, 24 et saep.