Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

fragmen, ĭnis, n. [FRAG, frango].

  1. * I. A fracture: percussit subito deceptum fragmine pectus, Val. Fl. 3, 477.
  2. II. Mostly in plur.: fragmina, um, pieces broken off, fragments, ruins, wreck (poet. and in postAug. prose for the class. fragmenta).
          1. (α) Plur.: silvarum, Lucr. 1, 284; 5, 1284: remorum, Verg. A. 10, 306: mucronis, id. ib. 12, 741: navigii, Ov. M. 11, 561; cf. ratis, id. ib. 14, 563: adjacebant fragmina telorum equorumque artus, Tac. A. 1, 61: subselliorum, Suet. Ner. 26: panis, crumbs, id. Claud. 18: favorum, quae in sacco remanserunt, Col. 9, 15 fin.
            Absol.
            of bits of wood, chips: taedas et fragmina poni Imperat, Ov. M. 8, 459.
          2. (β) Sing.: Ilioneus saxo atque ingenti fragmine montis Lucetium sternit, fragment of a mountain, piece of rock, Verg. A. 9, 569; 10, 698; Vulg. Judic. 9, 53 al.

fragmentum, i, n. [FRAG, frango], a piece broken off, a piece, remnant, fragment (class.; mostly in plur.; cf.: frustum, segmentum).

        1. (α) Plur.: inermem atque imparatum tribunum alii gladiis adoriuntur, alii fragmentis septorum et fustibus, Cic. Sest. 37, 79: tegularum, Liv. 34, 39, 11: ramorum, id. 23, 24, 10; for which ramea, Verg. G. 4, 304: avulsarum tabularum remorumque, Curt. 9, 9: crystalli, Plin. 37, 2, 10, § 29: panis, crumbs, Plin. 9, 8, 8, § 25.
          Poet.: Emathiae ruinae, i. e. the remains of the army, Luc. 9, 33.
        2. (β) Sing.: fragmentum lapidis, Cic. N. D. 2, 32, 82.