Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

* immūnĭfĭcus (inm-), a, um, adj. [in-munificus], not liberal, stingy: civis, Plaut. Trin. 2, 2, 69.

* immūnĭo (inm-), īvi, 4, v. a., to fortify: praesidium immunivit, Tac. A. 11, 19.

immūnis (inm- and archaic in-moenis), e, adj. [in-munus], free or exempt from a public service, burāen, or charge (class.; cf.: expers, exsors).

  1. I. Lit.: melius hi quam nos, qui piratas immunes, socios vectigales habemus, Cic. Off. 3, 11, 49: quid immunes? hi certe nihil debent, id. Verr. 2, 5, 21, § 53: sine foedere immunes civitates ac liberae, id. ib. 2, 3, 6, § 13; id. Font. 4, 7: immunis militiā, Liv. 1, 43, 8: Ilienses ab omni onere immunes praestitit, Suet. Claud. 25: qui agros immunes liberosque arant, i. e., free from taxes, tax-free, Cic. Verr. 2, 2, 69, § 166; cf. id. Agr. 3, 2, 9: duo milia jugerum Sexto Clodio rhetori assignasti, et quidem immunia, Suet. Rhet. 5.
          1. (β) With gen.: immunes portoriorum, Liv. 38, 14: ceterorum immunes nisi propulsandi hostis, Tac. A. 1, 36.
    1. B. Transf., beyond the polit. and milit. sphere, free or exempt from, that contributes or gives nothing (mostly poet.): non cnim est inhumana virtus neque immunis neque superba, inactive, Cic. Lael. 14, 50: quem scis inmunem Cinarae placuisse rapaci, who made no presents, without presents, Hor. Ep. 1, 14, 33; id. C. 4, 12, 23: Enipeus, Ov. M. 7, 229: immunisque sedens aliena ad pabula fucus, doing nothing, idle, Verg. G. 4, 244: ipsa quoque immunis rastroque intacta, without compulsion, free, Ov. M. 1, 101.
      In a play on the word: Ly. Civi inmuni scin quid cantari solet? … Ph. Verum, gnate mi, is est inmunis, quoi nihil est qui munus fungatur suum, Plaut. Trin. 2, 2, 69; 73.
          1. (β) With gen.: bos curvi immunis aratri, Ov. M. 3, 11: immunes operum, id. ib. 4, 5.
  2. II. Trop., not sharing or partaking in, free from, devoid of, without any thing (poet. and in post-Aug. prose); constr. with gen., abl., with ab, or absol.
          1. (α) With gen.: aspicit urbem Immunem tanti belli, Verg. A. 12, 559: tanti boni, Ov. Tr. 4, 2, 62: mali, id. M. 8, 691: necis, exempt from, id. ib. 9, 253: caedis manus, free from, unstained with, id. H. 14, 8: delictorum paternorum, Vell. 2, 7: aequoris Arctos, not setting in, Ov. M. 13, 293 (an imitation of the Homeric ἄμμορος λοετρῶν Ὠκεανοῖο, Il. 18, 489); Ov. F. 4, 575.
          2. (β) With abl.: animum immunem esse tristitiā, Sen. Ep. 85: Cato omnibus humanis vitiis, Vell. 2, 35, 2: exercitum immunem tanta calamitate servavit, id. 2, 120, 3.
          3. (γ) With ab: immunis ab omnibus arbitris esse, Vell. 2, 14 fin.: dentes a dolore, Plin. 32, 4, 14, § 37.
          4. (δ) Absol.: immunis aram si tetigit manus, stainless, pure, Hor. C. 3, 23, 17: amicum castigare ob meritam noxiam, Inmoenest facinus, a thankless office, Plaut. Trin. 1, 1, 1; cf.: inmoene, improbum, culpandum, vel interdum munere liberatum, Gloss. Plac. p. 476.

immūnĭtas (inm-), ātis (gen. plur. immunitatium, Cic. Phil. 2, 14, 35), f. [immunis], freedom or exemption from public services, burdens, or charges, immunity (class.).

  1. I. Lit.: (Druides) militiae vacationem omniumque rerum habent immunitatem, * Caes. B. G. 6, 14, 1: immunitas et libertas provinciae, Cic. Font. 8, 17: immunitatem (a tributis) obtulit, Suet. Aug. 40; Tac. A. 12, 61; 13, 51; Curt. 5, 3, 15: personae quibus decimae immunitatem ipse (imperator) tribuit, Mos. et Rom. Leg. Coll. 16, 9, 3 et saep.
    In plur., Cic. Fam. 12, 1, 1; id. Phil. 1, 1, 3; Suet. Tib. 49; id. Galb. 15; Tac. H. 3, 55.
  2. II. Trop., freedom, exemption, or immunity from any thing (cf.: vacatio, vacuitas): qui det isti deo immunitatem magni muneris, Cic. Ac. 2, 38, 121: immunitates malorum, Lampr. Commod. 14.

immūnītus (inm-), a, um, adj. [2. in-munitus], unfortified, undefended (rare but class.): oppida castellaque, Liv. 22, 11, 4: Sparte, Ov. M. 10, 169: inermes atque immuniti abscondimus, App. M. 8, p. 202 fin.: via, i. e. not properly made, impassable, Cic. Caecin. 19, 54.