No entries found. Showing closest matches:
incīsim, adv. [incisus, from 2. incīdo], in short clauses (very rare): haec quidem duo binis pedibus incisim; deinde membratim, etc. (shortly before: incise membratimve), Cic. Or. 63, 213: incisim et membratim tractata oratio, id. ib. 67, 225.
incīsĭo, ōnis, f. [2. incīdo].
- I. A cutting into, cut, incision: ne incisio vulnus exasperet, Ambros. in Psa. 37, § 42.
- II. Transf.
- A. Rhet. t. t, an incision, i. e. a division, member, clause of a sentence, Gr. κόμμα: de eorum (circuituum) particulis et tamquam incisionibus disserendum est, Cic. Or. 61, 206: in incisionibus et in membris, id. ib. 64, 216; cf. incisum under 2. incido fin. C.
- B. Gramm. t. t., a cæsura, Diom. p. 496 P.
- C. A griping, colic: interiorum, Veg. Vet. 1, 39.