Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

1. immūtābĭlis (inm-), e, adj. [2. in-mutabilis], unchangeable, unalterable, immutable (rare but class.): esse causas immutabiles easque aeternas, Cic. Fat. 12, 28; so, immutabilis et aeterna res, id. Rep. 3, 2: nec magis immutabile ex vero in falsum, id. Fat. 9, 18: res (with stabilis), id. Univ. 3: comprehensio (with stabilis), id. Ac. 2, 8, 23: spatia, id. N. D. 2, 19, 49: eadem ratio, quae fuit futuraque, donec res eaedem manebunt, inmutabilis est, Liv. 22, 39, 10: necessitas, Quint. 2, 13, 1: pondus verborum (with grave), Stat. Th. 1, 212.
Comp.: concordi populo nihil esse immutabilius, nihil firmius, Cic. Rep. 1, 32.
Adv.: immūtābĭlĭter, unchangeably, Dig. 45, 1, 99, § 1; App. de Mundo, p. 74.

2. immūtābĭlis (inm-), e, adj. [immuto], changed, altered: vestitus atque ornatus, Plaut. Epid. 4, 2, 8.
Comp.: immutabiliores animae, Cassiod. de Anim. 3.

* immūtābĭlĭtas (inm-), ātis, f. [1. immutabilis], unchangeableness, immutability: in factis immutabilitatem apparere, in futuris non item, Cic. Fat. 9, 17.

immūtātĭo (inm-), ōnis, f. [immuto], a change, exchanging, interchange, substitution of one thing for another in speech: verborum, Cic. Ac. 2, 6, 16: ordinis, id. de Or. 3, 44, 176: si verborum immutationibus utantur, quos appellant τρόπους, id. Brut. 17, 69.

  1. B. Esp., rhet. t. t., metonymy, the indirect naming of any thing = ἀλλοιωσις, μετωνυμία: immutationes nusquam crebriores, i. e. metonymies, id. Or. 27, 94; id. de Or. 3, 54, 207; cf. Quint. 9, 1, 35: faciebat barbarismos immutatione, cum c pro g uteretur, id. 1, 5, 12; cf. ib. 6.

immūtātor (inm-), ōris, m. [immuto], a changer, Oros. 7, 43.

1. immūtātus (inm-), a, um, adj. [2. in-mutatus], unchanged, unaltered (rare but class.): id mutavit, quia me immutatum videt, Ter. And. 1, 5, 7: veritas est, per quam immutata ea, quae sunt aut ante fuerunt aut futura sunt, dicuntur, Cic. Inv. 2, 53, 162.