Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

insĭdĭae, ārum, f. plur. (in sing. insidia prima, Sall. Fragm. ap. Charis. p. 75 P.) [insideo], an ambush, ambuscade (class.).

  1. I. Lit
    1. A. Of persons: qui sustinuerant primos impetus insidiarum, Hirt. B. G. 8, 19: equites procedere longius jussi, donec insidiae coorirentur, Tac. H. 2, 24.
    2. B. Of place: si forte in insidias devenero, Plaut. As. 1, 1, 92: signa aenea in insidiis ponere, Cic. Deiot. 7, 21: milites in insidiis collocare, Caes. B. G. 3, 20: intrare insidias, id. B. C. 3, 38.
      Particular phrases.
          1. (α) To lay an ambush for any one: insidias dare alicui, Plaut. Mil. 2, 3, 32: facere vitae alicujus, Cic. Q. Fr. 2, 3, 4: ponere vitae alicujus, id. Sest. 18, 41: insidias penitus abstrusas ponere contra aliquem, id. Agr. 2, 18, 49: parare alicui, id. Rosc. Am. 9, 26: tendere, id. Rosc. Com. 16, 46: collocare, id. Mil. 10, 27: comparare, id. Clu. 16, 47: struere, id. ib. 66, 190: componere, Tac. H. 5, 22: compo nere in aliquem, Prop. 2, 32 (3, 30), 19: componere alicui, Tib. 1, 6, 4: disponere, Quint. 4, 2, 48: afferre ovilibus, Calp. Ecl. 1, 40: avibus moliri, Verg. G. 1, 271.
          2. (β) In abl. alone, abl. with ex, or acc. with per, by artifice or stratagem, craftily, insidiously: Marcellus insidiis interfectus est, Cic. Att. 13, 10, 3: per insidias quempiam interficere, id. Dom. 23: per insidias circumvenire, Caes. B. G. 1, 42: non ex insidiis, sed aperte ac palam elaborare, Cic. Or. 12, 38: ex insidiis invadere aliquem, Sall. J. 113, 6.
  2. II. Trop., artifice, crafty device, plot, snare: nimis insidiarum ad capiendas aures adhiberi videtur, Cic. Or. 51, 170: compositae orationis insidiis fidem alicujus attentare, id. ib. 61, 208: noctis, Verg. G. 1, 426: maris, Val. Fl. 1, 416: post obitum parentis periculo insidiarum subjectus pupillus, Gai. Inst. 2, 181.

* insĭdĭanter, adv. [insidior], craftily, artfully, insidiously: insidianter speculati (al. insidiantes), Just. 6, 6.

insĭdĭātor, ōris, m. [insidior],

  1. I. a soldier lying in ambush, Hirt. B. G. 8, 18.
  2. II. Transf., one who lies in wait, a lurker, waylayer (rare but class.): viae, Cic. Cat. 2, 12, 27: in foro collocatur, id. Mil. 7, 19: imperii, Nep. Reg. 2.

* insĭdĭātrix, īcis, f. adj. [insidiator], that lies in wait: manus, Amm. 24, 4.

* insĭdĭo, āvi, 1, v. the foll. art.

insĭdĭor, ātus, 1, v. dep. (act. form insidiaverint for insidiati erunt, Dig. 48, 19, 28, § 11) [insidiae], to lie in ambush, lie in wait for; constr. with dat.

  1. I. Lit.: quam diu mihi, Catilina, insidiatus es, Cic. Cat. 1, 5, 11: apris, Mart. 12, 14, 10: in legatis insidiandis, Cic. Cael. 21, 51.
  2. II. Trop.: somno maritorum, Cic. Cat. 1, 10, 26: tempori, to watch for, seize upon the favorable moment, Liv. 23, 35, 15: temporibus, to watch the changes of the times, to turn them to one’s own advantage, Vell. 2, 21.

insĭdĭōsē, adv., v. insidiosus fin.

insĭdĭōsus, a, um, adj. [insidiae], cunning, artful, deceitful, dangerous, insidious (class.).

  1. I. Of persons: quis insidiosior unquam fuit? Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192.
  2. II. Of inanim. and abstr. things: Capraria insidiosa naufragiis, Plin. 3, 5, 11, § 78: pocula Circes, Ov. M. 14, 294: verba, id. H. 20, 212: clementia, Cic. Att. 8, 16, 2.
    Sup., Plin. 29, 1, 8, § 28.
    Adv.: insĭdĭōsē, cunningly, deceitfully, insidiously: in gratiam rediit cum illo, Cic. Rab. Post. 12, 33: me insidiosissime tractavit, id. Q. Fr. 1, 3, 8.