Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

insĭmŭlātĭo (insĭmĭl-), ōnis, f. [insimulo], a charge against one, an accusation (class.): in falsam atque iniquam probrorum insimulationem vocabatur, Cic. Font. 13, 29: criminis, id. Verr. 2, 5, 9, § 23: falsae, App. M. 10, p. 253, 19.

insĭmŭlātor (insĭmĭl-), ōris, m. [insimulo], an accuser (post-class.), App. Mag. p. 293, 37; Pacat. Pan. Theod. 43.

insĭmŭlātus, a, um, adj. [2. in-simulo], undisguised, unfeigned (eccl. Lat.), Vulg. Sap. 18, 16.