Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

in-sum, fui, esse, v. n., to be in or upon.

  1. I. Lit.: meo patri torulus inerit aureus sub petaso, Plaut. Am. prol. 144: nummi octingenti aurei in marsupio infuerunt, id. Rud. 5, 2, 26: nec digitis anulus ullus inest, Ov. F 4, 658: comae insunt capiti, id. Am. 1, 14, 32: inerant lunaria fronti cornua, id. M. 9, 687.
  2. II. Trop., of abstract things, to be contained in, to be in, to belong or appertain to.
          1. (α) With in: superstitio, in qua inest inanis timor deorum, Cic. N. D. 1, 42: imagines divinitate praeditas inesse in universitate rerum, id. ib. 1, 43: in vita nihil insit, nisi, etc., id. Fam. 5, 15: vitium aliquod inesse in moribus, id. Off. 1, 37, 13.
          2. (β) With dat.: quibus artibus prudentia major inest, Cic. Off. 1, 2: cui virile ingenium inest, Sall. C. 20, 11: huic homini non minor veritas inerat, id. ib. 23, 2: tarda solet magnis rebus inesse fides, Ov. H. 17, 130.
          3. (γ) Absol.: inest tamen aliquid, quod, etc., Cic. Phil. 11, 1: praecipue pedum pernicitas inerat, Liv. 9, 16: inerat contemptor animus, Sall. J. 64, 1: inerat conscientia, derisui fuisse nuper falsum e Germania triumphum, Tac. Agr. 39.

in-sūmo, mpsi, mptum, 3, v. a., to take for any thing; hence to apply to, expend upon.

  1. I. Lit.
          1. (α) In aliquid: ut nullus teruncius insumatur in quemquam, Cic. Att. 5, 17, 2: sumptum in aliquam rem, id. Inv. 2, 38, 113: sestertios tricenos in cenam, Gell. 2, 24, 11.
          2. (β) With dat.: paucos dies reficiendae classi, Tac. A. 2, 53.
          3. (γ) With abl.: non est melius quo insumere possis, Hor. S. 2, 2, 102.
  2. II. Trop.
    1. A. To apply, employ, bestow: operam frustra, Liv. 10, 18: operam libellis accusatorum, Tac. A. 3, 44: vitam versibus, id. Or. 9.
          1. (β) With in and abl.: nec in evolvenda antiquitate satis operae insumitur, Tac. Or. 29.
          2. (γ) With ad: omnis cura ad speculandum hoc malum insumitur, Plin. 9, 46, 70, § 153.
    2. B. To take to one’s self, to take, assume: interficiendi domini animum, Tac. A. 14, 44: medium latus, Stat. Th. 2, 39: dignas insumite mentes Coeptibus, id. ib. 12, 643.
    3. C. To use up, exhaust, weaken: corpus, Cael. Aur. Tard. 2, 2, 60: corporis virtutem, id. Acut. 2, 37, 213.

insumptĭo, ōnis, f. [insumo],

  1. I. expense (late Lat.): sportularum, Cod. Th. 6, 24, 3.
  2. II. Exhaustion: corporis, Cael. Aur. Acut. 2, 38, 172.

insumptum, i, n. [insumo], expense: sumptus, insumptum, Not. Tir. 68.