Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

in-sŭper, adv. and prep.

  1. I. Adv., above, on the top, overhead.
    1. A. Lit.: cumulata videbis insuper esse aliis alia, Lucr. 6, 192: insuper bipedalibus trabibus immissis, Caes. B. G. 4, 17; id. B. C. 2, 9: montes insuper altos Imposuit, Verg. A. 1, 61: cumulatis in aquas sarcinis, insuper incumbebant, Liv. 22, 2, 8: eum muniunt undique parietes atque insuper camera, Sall. C. 55, 4.
      1. 2. From above: sed eam (manum) gravis insuper ictus Amputat, Luc. 3, 610: jugum insuper imminens, Liv. 21, 34, 6; Tac. G. 16.
    2. B. Transf., over and above, moreover, besides: aut satisfaciat mihi, atque adjuret Insuper, etc., Plaut. Am. 3, 2, 8: parumne est quod amat, Ni sumptuosus insuper etiam siet, id. Merc. 4, 2, 1: etiam insuper defraudat, Ter. Ad. 2, 2, 38: si id parum est, insuper poenas expetite, Liv. 3, 67, 4; cf.: stipendio etiam insuper imposito, id. 21, 1, 5: insuper quam, besides that, id. 23, 7: non negando minuendove, sed insuper amplificando ementiendoque, Suet. Caes. 66: haec insuper addidit, Verg. A. 2, 593: insuper habere, i. q. contemnere, to make light of, to slight, Gell. 1, 19; 4, 1; App. M. 1, p. 107, 33; 4, 154, 7; Dig. 11, 7, 43; 34, 9, 17.
  2. II. Prep. with acc. and abl., over, above.
    1. A. With acc. (rare): insuper arbores trabem planam imponito, Cato, R. R. 18, 5: insuper eam exaequationem pila struatur, Vitr. 5, 12, 4.
    2. B. With abl. (poet. and late Lat.): insuper his, campi quod rex habet ipse Latinus, Verg. A. 9, 274: quibus (trabibus) insuper transtra sustinent culmen, Vitr. 5, 1: quo (tigno) insuper collocata erat materies, id. 10, 21; cf. Hand, Turs. III. 383-387.

in-sŭpĕrābĭlis, e, adj., that cannot be passed over.

  1. I. Lit., insurmountable: transitus Alpium, Liv. 21, 23: via, id. ib. 36.
  2. II. Transf.
    1. A. Unconquerable: genus bello, Verg. A. 4, 40; cf.: caput bello, Ov. M. 12, 613.
      Of a disease, incurable: valetudo, Plin. Ep. 2, 2.
    2. B. Unavoidable, inevitable: fatum, Ov. M. 15, 807: necessitas fati, Gell. 13, 1.
      Adv.: insŭpĕrābĭ-lĭter, unconquerably, Aug. Civ. Dei, 5, 8.

insŭpĕrātus, a, um, adj. [2. in-supero], unconquered, unconquerable, Max. Gall. 1, 34.

in-sŭpĕro, āvi, ātum, 1, v. n., to pass over, surpass; hence, to conquer: semper dux in proeliis insuperavi, Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 3, 3, Mai.

insupportābĭlis, e, adj., unsupportable (eccl. Lat.), (Hilar.) Anon. in Job, 1, 93.