Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

inter-mitto, mīsi, missum, 3, v. a. and n.

  1. I. Act.
    1. A. To leave off, intermit, omit, neglect; constr. with acc., aliquid ab, ad, or inf.
          1. (α) With acc.: studia, Cic. Or. 10: iter, Caes. B. C. 3, 3: proelium, id. B. G. 3, 5: opus, id. ib. 3, 29: admirationem rerum, Cic. Fin. 5, 20, 57: officia militaria, Just. 25, 1, 9: curam rerum, Tac. A. 4, 13: laborem, Ov. M. 3, 154: quod (otium) quidem paulisper intermisit, Plin. Ep. 7, 31, 4; cf.: qua erat nostrum opus intermissum, Caes. B. G. 7, 71.
          2. (β) Aliquid ab: ut reliquum tempus a labore intermitteretur, Caes. B. C. 1, 32, 1: tempus ab opere, id. B. G. 7, 24, 2; cf. id. ib. 7, 17, 1.
          3. (γ) With ad: nulla pars nocturni temporis ad laborem intermittitur, Caes. B. G. 5, 40, 5; 5, 11, 6.
            (ε) With inf.: quod tu mihi litteras mittere intermisisses, Cic. Fam. 7, 12, 1; so, non intermittit suo tempore caelum mitescere, etc., id. Tusc. 1, 28, 69: consulere rei publicae, id. Div. 2, 1, 1; id. Fam. 7, 12, 1: obsides dare, Caes. B. G. 4, 31.
    2. B. To let pass, suffer to elapse: tempus, quin, Plaut. Bacch. 2, 2, 31: unum diem, quin veniat, Ter. Ad. 3, 1, 6: diem, Cic. Att. 9, 16, 1.
  2. II. Neutr.
    1. A. To leave off, cease, pause: gallos gallinaceos sic assidue canere coepisse, ut nihil intermitterent, Cic. Div. 1, 34, 74: aves intermittentes bibunt, drink by separate draughts, Plin. 10, 46, 63, § 129.
    2. B. To leave an interval, to pause: spatium, qua flumen intermittit, does not flow, Caes. B. G. 1, 38; Plin. 17, 22, 35, § 171: febris intermittit, is intermittent, Cels. 3, 14: febris intermittens, an intermitting fever, id. 3, 13.
      Hence, intermissus, a, um, Part.
    1. A. Of a place, not occupied by, free from: custodiis loca, Liv. 7, 36, 1; 24, 35, 8: planities intermissa collibus, Caes. B. G. 7, 70.
      1. 2. Of time or space, permitted to elapse, intervening, left between.
          1. (α) Of time: brevi tempore intermisso, Caes. B. G. 4, 34.
          2. (β) Of space: intermissis circiter passibus quadringentis, Caes. B. G. 1, 41; 7, 73 al.
    2. B. Intermitted, neglected, or omitted for a time, respited, interrupted: ludi, Cic. Div. 1, 26, 55: ventus, Caes. B. G. 5, 8: libertas, Cic. Off. 2, 7, 24: impetus remorum, id. de Or. 1, 33, 153: bella, Hor. C. 4, 1, 1: bellum, Suet. Aug. 16: censura diu, id. Claud. 16: nono die, intermisso rure, ad mercatum venire, Rutil. ap. Macr. S. 1, 16, 34.
    3. C. Not surrounded, unenclosed: pars oppidi, quae intermissa a flumine et a paludibus: aditum angustum habebat, Caes. B. G. 7, 17: trabes intermissae spatiis, separated, id. ib. 7, 23: verba prisca et ab usu quotidiani sermonis jamdiu intermissa, i. e. given up, abandoned, Cic. de Or. 3, 38: ordo, Plin. 7, 12, 10, § 50: mos, Plin. Ep. 9, 13: per intermissa moenia urbem intrārunt, i. e. where the wall was discontinued, Liv. 34, 37 fin.: facies, non multarum imaginum et intermissarum, sed unius longae et continuae, Sen. Q. N. 1, 3, 8.
    4. D. Left out, omitted (late Lat.): nonnulla, quae mihi intermissa videbantur, adjeci, Hier. praef. ad Chron. Euseb.