Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

interrŏgātĭo, ōnis, f. [interrogo], a questioning, inquiry, examination, interrogation (class.).

  1. I. In gen.: sententia per interrogationem, Quint. 8, 5, 5: instare interrogatione, id. 6, 3, 38: testium, Tac. A. 6, 47: insidiosa, Plin. Ep. 1, 5, 7: litteris inclusae, Dig. 48, 3, 6, § 1.
    Absol., Cic. Fam. 1, 9, 7; Quint. 5, 7, 3: verbis obligatio fit ex interrogatione et responsione, Gai. Inst. 2, 92.
  2. II. In partic.
    1. A. As rhet. fig., Quint. 9, 2, 15; 9, 3, 98.
    2. B. A syllogism: recte genus hoc interrogationis ignavum ac iners nominatum est, Cic. Fat. 13; Sen. Ep. 87 med.

interrŏgātĭuncŭla, ae, f. dim. [interrogatio], a short argument or syllogism: minutae, Cic. prooem. Par.: nectere, Sen. Ep. 82.

interrŏgātīvē, adv., v. interrogativus fin.

interrŏgātīvus, a, um, adj. [interrogo], of or belonging to a question, interrogative: adverbia, Prisc. p. 1059 P.
Adv.: interrŏgātīvē, interrogatively, Ps.-Ascon. ap. Verr. 2, 1, 56; Tert. adv. Marc. 4, 41; Schol. Vet. Juv. 9, 48.

interrŏgātor, ōris, m. [interrogo], an interrogator (post-class.), Dig. 11, 1, 11, § 7: mortuorum, a wizard, Mos. et Rom. Leg. Coll. 15, 1, 2.

interrŏgātōrĭus, a, um, adj. [interrogator], consisting of questions, interrogatory (post-class.): actiones, Dig. 11, 1, 1: sonus, Tert. adv. Marc. 2, 25.