Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

in-vĕho, vexi, vectum, 3, v. a., to carry, bear, or bring to or into a place, in one’s hands, on a horse, by water, etc.

  1. I. Lit.
    1. A. Act.
          1. (α) With in and acc.: tantum in aerarium pecuniae invexit, ut, Cic. Off. 2, 22, 76: Euphrates in Mesopotamiam quasi novos agros invehit, id. N. D. 2, 52, 130.
          2. (β) With acc. of place (poet., except with names of towns, etc.): marmor Romam, Plin. 36, 6, 8, § 49; 18, 7, 12, § 66: Iamque mare (lyra et lingua) invectae flumen relinquunt, Ov. M. 11, 54.
          3. (γ) With dat.: Caesar legiones per flumen Oceano invexit, Tac. A. 2, 23: gazam urbi, Suet. Aug. 41: quas (opes) mare litoribus invehit, Curt. 9, 2, 27.
          4. (δ) Absol. (sc. frumenta), into the barns, Plin. 18, 30, 73, § 303: peregrinas mercis, id. 29, 1, 8, § 24.
    2. B. Pass.
      1. 1. To ride, drive, sail, fly to or into a place: dictator triumphans urbem invehitur, i. e. enters, Liv. 2, 31; 35, 8; 36, 39: invecta corpori patris nefando vehiculo filia, id. 1, 59, 10: at Caesar triplici invectus Romano triumpho moenia, Verg. A. 8, 714: invehitur celeri barbarus hostis equo, Ov. Tr. 3, 10, 54; cf.: equitum acies invecta in dissipatos, Liv. 8, 39; so id. 25, 34, 4; 38, 18, 6 al.: equo, Verg. A. 5, 571; Liv. 8, 9; Sil. 15, 436: curru, Verg. A. 6, 785: invectus mare, carried into the sea, Ov. M. 11, 54: in portum ex alto invehi, Cic. Mur. 2, 4; Vell. 2, 42, 2: portum invectus, Plin. 6, 22, 24, § 84; cf.: ab invectis portum audit, Liv. 44, 7.
        With dat.: classes invectas Tibridis alveo, Verg. A. 7, 436; Just. 32, 3, 14: ostio fluminis, id. 12, 10, 5.
      2. 2. To enter, penetrate: cum utrimque invehi hostem nunciaretur, Liv. 5, 8: Alexander ordines . . . multa caede hostium invehitur, Curt. 4, 15, 20.
    3. C. Invehere se, or invehi, to attack, assail, fall upon, assault; to force one’s way in, penetrate.
      With se: invehebant se hostes, Liv. 40, 39 fin.; 6, 32: cum eo ipso acrius victores se undique inveherent, Curt. 8, 14, 18.
      Pass.: Valerius temere invectus in aciem, Liv. 2, 20; equites in laevum cornu invecti sunt, Curt. 3, 11, 1; 4, 15, 2; 8, 14, 15: belua invehebatur ordinibus, id. 8, 14, 33: levi agmine, id. 8, 14, 5: currus in phalangem invecti erant, id. 4, 15, 14 et saep.
  2. II. Trop.
    1. A. Act., to introduce, bring in, bring upon: quae (mala) tibi casus invexerit, Cic. Tusc. 3, 12, 26: partem incommodorum, id. Inv. 1, 1, 1: ut quemcumque casum fortuna invexerit, brings with it, id. Tusc. 4, 17, 38: divitiae avaritiam invexere, Liv. praef. § 12.
    2. B. Pass., to attack with words, inveigh against: in homines caros, Cic. de Or. 2, 75, 304: quod consul in eum ordinem essct invectus, id. ib. 3, 1, 2: acerbius in aliquem, id, Lael. 16, 57: in adversarios, Quint. 12, 9, 11; 2, 15, 29: in Philotam, Curt. 6, 9, 30: aliquid inclementius in te, Liv. 3, 48: vehementius in causam principum, Cic. de Or. 1, 7, 24: in eam artem, Quint. 2, 16, 1.
      Act.: * de quo Caesar in senatu aperte in te invehens questus est, Cic. Phil. 2, 29, 74.
      With Gr. acc.: cum nonnulla inveheretur in Timoleonta, Nep. Timol. 5: multa in Thebanos, id. Ep. 6.
      Hence, invectus, a, um, P. a., brought in: invecta et illata (or without et): invecta illata, things brought into a house by the tenant, i. e. his movables, household stuff, furniture: placet, in urbanis habitationibus locandis, invecta illata, pignori esse locatori, Dig. 2, 14, 4: invecta et illata pignori erunt obligata, ib. 20, 2, 2.