Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

1. investīgābĭlis, e, adj. [investigo], that may be searched into, investigable (eccl. Lat.), Tert. ap. Herm. 43; Lact. 3, 26, 13 (dub. al. vestigabiles).

2. in-vestīgābĭlis, adj., not to be traced, unsearchable: gressus, Vulg. Prov. 5, 6: divitiae Christi, id. Eph. 3, 8: viae, id. Rom. 11, 33.

investīgātĭo, ōnis, f. [investigo], a searching or inquiring into, investigation (class.): rerum occultissimarum, Cic. Fin. 5, 4, 10: veri (with inquisitio), id. Off. 1, 4, 13: sapientiae ejus, Vulg. Isa. 40, 28.

investīgātor, ōris, m. [investigo],

  1. I. he that searches or inquires into, an investigator (class.): acer et diligens rerum, Cic. Univ. 1, 1: antiquitatis, id. Brut. 15, 60: conjurationis, id. Sull. 30, 85.
  2. II. A contriver: malorum, Vulg. Prov. 11, 27.

investīgātrix, īcis, f. [investigator], she that investigates (post-class.): comprehensio, Mart. Cap. 5, § 442.

in-vestīgo, āvi, ātum, 1, v. a. (investigandum for investigandorum, Pac. ap. Non. 495, 26), to track or trace out, as a dog; to search after (class.).

  1. I. Lit.: canum tam incredibilis ad investigandum sagacitas narium, Cic. N. D. 2, 63, 158: illam, Plaut. Merc. 3, 4, 79: latentes conscios, Suet. Dom. 10: David et Viros ejus, Vulg. 1 Reg. 24, 3.
  2. II. Trop., to trace out, find out, discover, investigate, search into: nihil investigo quicquam de illa, Plaut. Merc. 4, 6, 13: quid dare velis, qui istaec tibi investiget indicetque, id. Rud. 5, 2, 35: nil tam difficile est, quin quaerendo investigari possiet, Ter. Heaut. 4, 2, 8: qui sim, nequeo certum investigare, Plaut. Aul. 4, 9, 4: Cibyratici canes investigabant et perscrutabantur omnia, Cic. Verr. 2, 4, 21, § 47: conjurationem, id. Sull. 1, 3; 30, 85: veri investigandi cupidus, id. Fin. 4, 8, 20: de Lentulo, id. Att. 9, 7, 6: diligentia inimici investigatum est, quod latebat, id. Lig. 1, 1: ubi Lentulus sit, investigare non possum, id. Att. 9, 1, 2: conatus, id. Verr. 1, 16, 48: perquirere et investigare homines, Q. Cic. Petit. Cons. 8: quae per notas scripta, to decipher, Suet. Caes. 56.

in-vestĭo, īvi, ītum, 4, v. a., to clothe, cover (very rare).

  1. I. Lit.: scrupeo investita saxo, Enn. ap. Non. 162, 22 (Trag. Fragm. v. 139).
  2. II. In gen., to surround: focum, Sen. Ep. 114, 6.

in-vestis, e, adj. [2. in], unclothed (postclass.).

  1. I. In gen.: homo nudus et investis, Tert. Pall. 3.
  2. II. In partic.
    1. A. Without a beard, beardless: puer, App. M. 5, p. 171; id. Mag. p. 336: pueri et puellae, Macr. S. 3, 8; Fest. s. v. vesticeps, p. 368 Müll.
    2. B. Unmarried: vir, Tert. de Vel. Virg. 8; id. ib. 11.
    3. C. Deprived of: investis dotalibus, Tert. Ux. 2, 9.