Lewis & Short

1. istic (not isthic), aec, oc, and uc, pron. demonstr. [for iste-ce; v. Neue, Formenl. II. p. 211 sqq.], this same, this, the very (person or thing).

  1. I. In gen.
    1. A. Substantively: isne istic fuit, quem vendidisti? Plaut. Capt. 5, 3, 10: quid istic narrat, Ter. Phorm. 5, 8, 6; id. Heaut. 3, 3, 18.
    2. B. With a subst., usually with special reference to the person addressed, that of yours, that mentioned by or related to you (cf. iste): istac lege filiam tuam sponden mihi dari? Plaut. Trin. 5, 2, 38: cum istoc ornatu, id. Curc. 1, 1, 2: istic labor, id. Truc. 2, 6, 40: haud istoc modo solita se me ante appellare, as you now do, id. ib. 1, 2, 60: istaec praeda, id. Rud. 4, 7, 16: istic servus, id. Ps. 2, 4, 47: Sos. Egone? Amph. Tu istic, you yourself, id. Am. 2, 1, 25: quis istic est qui deos tam parvi pendit? id. Rud. 3, 2, 36: istaec miseria, id. ib. 2, 1, 45: malum istoc, id. Bacch. 3, 1, 15: istaec res, Ter. Hec. 4, 2, 17: circum istaec loca commorari, Cic. Att. 8, 12, C, 1.
    3. C. Esp., in neutr. sing. and plur.: si istuc ita est, Varr. R. R. 1, 2: istuc quidem considerabo, Cic. Ac. 1, 4: ergo istoc magis, quia vanilocu’s, vapulabis, so much the more, Plaut. Am. 1, 1, 222: istoc vilius, Ter. Ad. 5, 9, 24: dicitur, quidem, istuc, inquit, a Cotta, Cic. Div. 1, 5, 8: istuc fractum, id. Pis. 26, 62: non posse istaec sic abire, id. Att. 14, 1.
      With gen.: quid istuc est verbi? Plaut. Curc. 1, 1, 32: istuc aeta tis homo, Ter. Heaut. 1, 1, 58; id. Phorm. 5, 8, 1.
  2. II. Esp., with the demonstr. particle ce, and in interrogations cine: istucine interminata sum hinc abiens tibi? Ter. Eun. 5. 1, 14; Plaut. Ps. 3, 2, 58: istocine pacto me adjutas? id. ib. 1, 1, 81: istaece ridicularia, id. Truc. 3, 2, 16.
    Hence,

2. istic (old form isti, Plaut. Capt. 2, 2, 28 Brix ad loc.; id. Ep. 5, 2, 56; Verg. A. 2, 661; 10, 557 Rib.), adv. [for isti-ce], there, in that place, here.

  1. I. Lit., of place: cave cuiquam indicassis aurum meum esse istic, Plaut. Aul. 4, 2, 1: Heus! vos pueri! Quid istic agitis? id. Most. 4, 2, 30: quid istic habitat, id. Cist. 2, 3, 55: intellego te re istic prodesse: hic ne verbo quidem levare me posse, Cic. Att. 3, 12, 3: ibi malis essequam istic ubi, etc., id. Fam. 1, 10; 7, 13, 2; 14, 14, 2: istic nunc metuende jace, Verg. A. 10, 557; Liv. 7, 40 fin.: quid istic tibi negoti est? Ter. And. 5, 2, 8: tu istic mane, id. Eun. 5, 2, 70.
  2. II. Transf., herein, i. e. in this affair, on this occasion: neque istic, neque alibi, Ter. And. 2, 5, 9: Ausculta. Phi. Istic sum, id. Hec. 1, 2, 39: istic sum, inquit, exspectoque quid respondeas, I am listening, Cic. Fin. 5, 26, 78 fin.: rem publicam ut vos istic expedistis, ita, pro nostrā parte, etc., i. e. on that side, on your side, Cassiod. ap. Cic. Fam. 12, 13, 4.