Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

lassesco, ĕre, v. inch. n. [lassus], to become tired, to grow weary (post-Aug.): ne lassescat fortuna, Plin. 7, 40, 41, § 130; 14, 2, 4, § 33: victo lassescere visu, Prud. in Symm. 2, 101: lassescere sub lorica, Hier. Ep. 22, 39: non bibet aquam et lassescet, Vulg. Isa. 44, 12.

lassĭtūdo, ĭnis, f. [laserpicium], faintness, weariness, heaviness, lassitude (class.): exercitationis finis esse debet lassitudo, quae citra fatigationem est, Cels. 1, 2: omnia membra lassitudo mihi tenet, Plaut. Stich. 2, 2, 12: lassitudinem hercle verba tua mihi addunt, id. Merc. 1, 2, 45: lassitudinem alicui eximere, id. ib. 1, 2, 17: sedare, id. Bacch. 1, 1, 75: illic (in lapicidinis) ibi demumst locus, ubi labore lassitudost exigunda ex corpore, id. Capt. 5, 4, 4: artius ex lassitudine dormire, Cic. Inv. 2, 4, 14: nulla lassitudo impedire officium et fidem debet, id. Fam. 12, 25, 6: nostros vires lassitudine deficiebant, Caes. B. C. 2, 41: lassitudine confici, id. ib. 3, 92 and 95: cursu ac lassitudine exanimati, id. B. G. 2, 23: lassitudine oppressi, id. ib. 4, 15: timere, ne non virtute hostium, sed lassitudine sua vincerentur, Curt. 3, 7, 9: in lassitudine homines proniores sunt ad iracundiam, Plin. 22, 24, 51, § 111: citra lassitudinem exercere aliquid, not to weary, Sen. Ira, 3, 9, 1.

        1. (β) With gen. subj.: lassitudo armorum equitandive, Plin. 23, 1, 26, § 52.
          Transf., as a term of reproach: lassitudo conservūm, reduviae flagri, that wearies his fellowslaves with stripes, Titin. ap. Fest. p. 270 Müll.

lasso, āvi, ātum, 1, v. a. [lassus], to render faint or languid, to tire, weary, fatigue, to deprive of vigor (syn.: fatigo, languefacio; perh. not ante-Aug.): aliquem, Cels. 1, 3, 1: laevam, Curt. 9, 5, 1: longior infirmum ne lasset epistola corpus, Ov. H. 20, 241: brachia plagis, Prop. 4 (5), 8, 67; cf.: lassata gravi ceciderunt brachia massā, Juv. 6, 421: visu lassatur inani, Val. Fl. 1, 707: oculos, Stat. Th. 5, 483: jam vitia primo fervore adulescentiae indomita lassavit, Sen. Ep. 68, 13; 70, 3; 88, 10; id. Clem. 1, 19, 4; Plin. 9, 10, 12, § 36; 30, 16, 53, § 149: numina, to weary with petitions, Luc. 5, 695: Cecropiam Cotytto, Juv. 2, 92.
Transf.: sidus Hyperborei Bootae, i. e. to bear steadfastly, Mart. 4, 3, 5: lassatum fluctibus aequor, i. e. become calm, Luc. 5, 703: ventus lassatur, id. 9, 453: lassata triumphis fortuna, id. 2, 727.
In mal. part., Tib. 1, 9, 55; Juv. 6, 129.

* lassŭlus, a, um, adj. dim. [id.], somewhat wearied: lassulae nimio e labore, Cat. 63, 35.

lassus, a, um, adj. [etym. dub.; acc. to Bopp, Gloss. 112, 6, for glassus from glasnus; kindred to Sanscr. glasnu, fessus, defessus, lassus; but more prob. collat. form of laxus; cf. langueo], faint, languid, weary, tired, exhausted (syn.: fessus, fatigatus, defatigatus; mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic. or Cæs.).

  1. I. Lit.: lassus de via, Plaut. Ps. 2, 2, 66: opere faciundo, id. As. 5, 2, 23: lassus jam sum durando miser, id. Truc. 2, 3, 6; cf.: Romani itinere atque opere castrorum et proelio fessi lassique erant, Sall. J. 53: recto itinere lassi, Quint. 2, 3, 9: assiduo gaudio, Plin. 37, 1, 1, § 3: ab equo indomito, Hor. S. 2, 2, 10: lasso mihi subvenire, Plin. Ep. 9, 36, 5: alieno aratro, Juv. 8, 246: marris ac vomere, id. 15, 167.
    Prov.: a lasso rixam quaeri (because tired persons are easily vexed), Sen. Ira, 3, 9, 5.
          1. (β) With gen.: lassus maris et viarum Militiaeque, Hor. C. 2, 6, 7; cf.: ita me amor lassum animi ludificat, Plaut. Cist. 2, 1, 8.
          2. (γ) With acc.: lassus pondus, Sen. Herc. Oet. 1599.
          3. (δ) With inf.: nec fueris nomen lassa vocare meum, Prop. 2, 13, 28 (3, 5, 12); 2, 15 (3, 7), 46; 2, 33 (3, 31), 26.
  2. II. Transf., of things: fructious assiduis lassa humus, exhausted, Ov. P. 1, 4, 14; cf.: lassa et effeta natura, Plin. Ep. 6, 21, 2: aurae spatio ipso, id. ib. 5, 6, 14: stomachus, Hor. S. 2, 8, 8: verba onerantia lassas aures, id. ib. 1, 10, 10: collum, drooping, Verg. A. 9, 436: lasso collo jumenta, Juv. 14, 146: undae, i. e. become calm again, Luc. 2, 618: mons, gently sloping, Stat. Th. 1, 330: si res lassa labat, Itidem amici collabascunt, Plaut. Stich. 4, 1, 16.
    Comp., sup., and adv. seem not to occur.