Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

lūmĭnāre, āris, n. [lumen], that whieh gives light, a light-giver (mostly in plur.).

  1. I. A luminary, a heavenly body: fecitque Deus duo luminaria magna, Vulg. Gen. 1, 16.
  2. II. A light, lamp, burned in the Jewish temple and in Christian churches, Vulg. Exod. 35, 8 (cf. lucerna): accenduntur luminaria, Hier. adv. Vigil. 3.
  3. III. A window-shutter, window: luminaria lata, Cato, R. R. 14: octavam partem tolli luminarium aedium ad Streniae memineris, Cic. Att. 15, 26, 4.

lūmĭnātor, oris, m. [lumino], a giver of light (late Lat.), Aug. c. Faust. Manich. 20, 12.

lūmĭnātus, a, um, Part. and P. a., v. lumino.

lūmĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [lumen], to light up, brighten, illumine (post-class.): tu luminas solem, regis mundum, App. M. 11, p. 269, 40: tellus floribus luminata, Marc. Cap. 1, § 27; § 66: locus fenestris luminatus, Cael. Aur. Acut. 1, 9.
Hence, lūmĭ-nātus, a, um, P a.: male luminatus, short-sighted, App. M. 9, p. 222, 32.

lūmĭnōsus, a, um, adj. [lumen], full of light, light, luminous.

  1. I. Lit.: aedificia, Vitr. 6, 9: oleum luminosius, Aug. Ep. 137 fin.
  2. II. Trop., bright, conspicuous, prominent, remarkable: partes orationis, Cic. Or. 36, 125.
    Sup.: luminosissima caritas, Aug. Ep. 144.