Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

1. măcer, cra, crum, adj. [Sanscr. root mak, to crush; Gr. μάσσω, knead; μαγεύς, baker; Germ. mager], lean, meagre.

  1. A. Lit., of living beings (most freq. of animals): taurus, opp. pinguis, Verg. E. 3, 100: boves, Varr. R. R. 2, 5, 12; Juv. 14, 146: turdi, Hor. S. 1, 5, 72: mustela, id. Ep. 1, 7, 33: ostreae inuberes et macrae, Gell. 20, 8; Quint. 6, 3, 58.
    Of parts of the body: in macerrimis corporis partibus, Sen. Ep. 78, 8.
    Humorously of a person: valeat res ludicra si me Palma negata macrum donata reducit opimum, Hor. Ep. 2, 1, 181: nec pharetris Veneris macer est, Juv. 6, 138.
  2. B. Of inanimate things, thin, poor, barren: solum exile et macrum, * Cic. Agr. 2, 5, 67: ager macrior, Varr. R. R. 1, 24, 2: macerrimi agri, Col. 11, 2, 7: stirpes, id. 3, 10, 3: vineae, id. 8, 1, 2: libellus, meagre, thin, Mart. 2, 6, 10: ut dignus venias hederis et imagine macra, Juv. 7, 29.

2. Măcer, cri, m., a Roman surname.

    1. 1. C. Licinius Macer, an historian, Cic. Leg. 1, 2, 7; id. Brut. 67, 238; Liv. 4, 7, 12.
    2. 2. Aemilius Macer, a poet and a friend of Virgil and Ovid, Ov. Tr. 4, 10, 44; v. Aemilius.

mācĕrātĭo, ōnis, f. [macero],

  1. I. a steeping, soaking, maceration: diuturna, Vitr. 6, 2.
  2. II. A making soft or tender, Arn. 4, 152.

* māceresco, ĕre, v. inch. n. [id.], to make soft or tender, Cato, R. R. 92.

mācĕrĭa, ae (post-class. form, mācĕ-rĭes, only nom. and acc., Afran. ap. Non. 138; Varr. R. R. 3, 5, 11; Prud. Hamart. 227; Inscr. Grut. 611, 13; Inscr. Orell. 4057), f. [from macero, to soften; orig. a wall built of soft clay; cf. Gr. μάσσω],

  1. I. an enclosure, a wall (class.): maceriam sine calce ex caementis et silice altam pedes quinque facito, Cato, R. R. 15; cf. Varr. R. R. 1, 14, 4; 3, 5, 12: quid maceria illa ait in horto, quaest quae in noctes singulas latere fit minor? Plaut. Truc. 2, 2, 49: hanc in horto maceriam jube dirui, Ter. Ad. 5, 7, 10: herba in maceriis nascens, Plin. 25, 5, 19, § 43: nulla maceria, nulla casa, Cic. Fam. 16, 18, 2: post villarum macerias, Sisenn. ap. Non. 141, 23: fossam et maceriam sex in altitudinem pedum praeduxerant, Caes. B. G. 7, 69; 7, 70: maceria ab laeva semitae paulum exstans a fundamenta, Liv. 42, 15.
  2. II. Affliction: facere illi satis vis, quanta illius mors sit maceries tibi? Afran. ap. Non. 138, 13 (Com. Rel. v. 150 Rib.).

mācĕrĭātĭo, θριγκωσις (an enclosing), Gloss. Philox.

mācĕrĭātus, a, um, adj. [maceria], enclosed, walled in: SEPVLCRVM, Inscr Mur 1644, 14.

1. măcĕrĭes, ēi, f [1. macer], distress, affliction (ante-class.), Afran. ap. Non. 138, 13.

2. mācĕrĭes, ēi, v. maceria init.

mācĕrĭŏla, ae, f. dim. [maceria], a small enclosure, wall, Inscr. Mur. 492, 2.

mācĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [prob. from root μαγ-, μάσσω, to knead; through an adj. mācerus; v. Corss. Ausspr. 1, 395; cf. also măcer], to make soft or tender, to soften by steeping, to soak, steep, macerate (not in Cic. or Cæs.).

  1. I. Lit.: brassicam in aquam, Cato, R. R. 156, 5: salsamenta, Ter. Ad. 3, 3, 27: in piscina lupinum, Col. 1, 6, 21: semen lacte, id. 11, 3, 51: (ramos genistae) marinā aquā, Plin. 24, 9, 40, § 66: (siliginem) novem diebus maceratumsubigunt, id. 18, 11, 27, § 106: grana (cacaliae) in oleo, id. 25, 11, 85, § 135: intestina piscium sale, id. 31, 7, 43, § 93: podagrici crura macerantes, Vitr. 18, 3.
  2. II. Transf., to weaken in body or mind, to waste away, enervate.
    1. A. Of the body: multos iste morbus homines macerat, Plaut. Capt. 3, 4, 22; Liv. 26, 13: quam lentis macerer ignibus, Hor. C. 1, 13, 8; cf.: Macedo siti maceratus, Curt. 5, 13, 24: pars exercitus ad utilitatem nostram macerata perductaque ad exitiabilem famem, Vell. 2, 112, 4: Fabius sic maceravit Hannibalem, ut, etc., i. e. Hannibal’s army, Flor. 2, 6, 28: muscus crura vitium situ et veterno macerat, Col. 4, 22, 6: cor solum viscerum vitiis non maceratur, Plin. 11, 37, 69, § 182.
    2. B. Of the mind, to fret, vex, torment, distress, torture, pain (syn.: crucio, torqueo): egemet me concoquo et macero et defatigo, fret myself, Plaut. Trin. 2, 1, 2: quor me excrucio? quor me macero? quor meam senectutem sollicito? Ter. And. 5, 3, 15; cf. id. Eun. 1, 2, 107: noli te macerare, id. And. 4, 2, 2: cura satis me lacrumis maceravi, Plaut. Capt. 5, 1, 8: hoc me facinus miserum macerat, id. Mil. 3, 1, 21: infelix sollicitudo persequitur nec oratorem macerat et coquit, * Quint. 12, 10, 77: quae vos macerent desiderio, Liv. 5, 54, 3; 26, 13, 8.
      Poet., with a causal object-clause: consimili ratione ab eodem saepe timore macerat invidia, ante oculos illum esse potentem, Lucr. 3, 75.
      Mid., to vex, torment one’s self: maceror interdum, quod sim tibi causa dolendi, Ov. H. 2, 125: unum hoc maceror et doleo tibi deesse, Terenti, C. Caes. ap. Suet. Vit. Ter. fin.: ex desiderio magis magisque maceror, Afran. ap. Charis. p. 182 P.

Măcĕrōnes, um, m., a people of Iberia, Plin. 6, 10, 11, § 29.