Lewis & Short

1. Mānĭa, ae, f.

  1. I. In the Roman religion, the mother of the Lares, Varr. L. L. 9, § 61 Müll.; Macr. S. 1, 7, 34 sq.; Arn. 3, 124; Mart. Cap. 2, § 164.
  2. II. A bugbear, bugaboo for children, Arn. 6 fin.; cf.: Maniae turpes deformesque personae, Paul. ex Fest. p. 144 Müll.

2. mănĭa, ae, f., = μανι:α, madness (syn.: furor, insania, v. Cic. Tusc. 3, 5, 11), Cael. Aur. Acut. 3, 12, 107.
As a disease of cattle, Veg. Vet. 3, 2, 19 Gesn. (Schneid. insania).

3. Mānĭa, ae, v. Manius.

Mānĭus, i, m., and Mānĭa, ae, f. [mane], a Roman prænomen, usually abbreviated M’., Varr. L. L. 9, § 61 Müll.; cf.: Manius praenomen dictum est ab eo, quod mane quis initio natus sit, ut Lucius, qui luce, Paul. ex Fest. p. 148 Müll.