Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

mĕdĭtābundus, a, um, adj. [meditor], earnestly meditating, designing; with acc. (post-class.): Romanum meditabundus bellum, Just. 38, 3, 7.

mĕdĭtāmen, ĭnis, n. [meditor], a thinking of any thing, a preparation (poet.): meditamina belli, Sil. 8, 326: rerum, Prud. Psych. 234.

mĕdĭtāmentum, i, n. [meditor], a thinking of any thing, a preparation.

  1. I. In gen.: belli, Tac. H. 4, 26; id. A. 15, 35: arietum meditamenta, thoughtfully prepared battering-rams, Amm. 23, 4, 10.
  2. * II. In partic.; plur.: puerilia, rudiments taught to children at school, Gell. 8, 10 in lemm.

mĕdĭtātē, adv., v. meditor fin.

mĕdĭtātĭo, ōnis, f. [meditor], a thinking over any thing, contemplation, meditation (class.).

  1. I. Lit. (very rare): stultam esse meditationem futuri mali, aut fortasse ne futuri quidem, Cic. Tusc. 3, 15, 32.
  2. II. Transf.
    1. A. Preparation for any thing (so most freq.): multa commentatio atque meditatio, Cic. de Or. 2, 27, 118; obeundi sui muneris, id. Phil. 9, 1, 2: meditatio atque exercitatio, id. Div. 2, 46, 96: nulla meditationis suspicio, id. Brut. 37, 139: mortis, Sen. Ep. 54, 2: campestris, Plin. Pan. 13, 35: dicendi, Quint. 2, 10, 2: rhetoricae, Gell. 20, 5, 2.
    2. B. Of things, exercise, practice in any thing, custom, habit: ramum edomari meditatione curvandi, Plin. 17, 19, 30, § 137.

mĕdĭtātĭuncŭlā, ae, f. [dim. of meditatio], a small or trifling preparation, Claud. Mam. de Stat. Anim. 1, 3.

mĕdĭtātīvus, a, um, adj. [meditor], meditative (post-class.): meditativa verba, which signify a desire to perform an action, also called desiderativa (as lecturio, etc.), Diom. p. 336 P.; Prisc. 825 ib.

mĕdĭtātor, ōris, m. [meditor], one who thinks or plans, a meditator (post-class.): meditator (al. meditatus), Prud. στεφ. 5, 265.

mĕdĭtātōrĭum, ii, n. [meditator].

  1. I. A preparation (eccl. Lat.): meditatorium Evangelii, Hier. Ep. 78.
  2. II. A place of preparation, Hier. in Jovin. 2, 12.

1. mĕdĭtātus, a, um, Part. and P. a., from meditor, q. v.

2. mĕdĭtātus, ūs, m. [meditor], a thinking, meditating upon any thing, a meditation, i. q. meditatio (post-class.), App. M. 3, p. 135, 31.

mĕdĭtor, ātus, 1, v. dep. a. and n. [Sanscr. madh-a, wisdom; Gr. μάθος, μανθάνω, μήδομαι; cf.: medeor, re-med-ium, etc.]; act., to think or reflect upon, to muse over, consider, meditate upon; neutr., to think, reflect, muse, consider, meditate; to design, purpose, intend, etc.; constr. with acc., with ad, de, with dat., with inf., with a rel.-clause, or absol. (class.).

  1. I. Lit.
          1. (α) With acc.: semulque cursuram meditabor ad ludos Olympios, Plaut. Stich. 2, 1, 34: ea para, meditare, cogita, quae, etc., Cic. Fam. 2, 5, 2: nihil aliud cogitare, meditari, curare nisi, etc., id. Rep. 1, 22, 35: forum, subsellia, rostra curiamque, id. de Or. 1, 8, 32: fugam ad legiones, Suet. Tib. 65: cor tuum meditabitur timorem, i. e. promote by meditation, Vulg. Isa. 33, 18.
          2. (β) With ad; ne ad eam rem meditere, Cic. Fam. 2, 3, 1: ad hujus vitae studium meditati illi sunt qui feruntur labores tui, id. Cat. 1, 10, 26.
          3. (γ) With de: ut de tua ratione meditere, Cic. Fam. 1, 8, 4.
          4. (δ) With dat. (ante-class.): nugis, Plaut. Ps. 4, 7, 107.
            (ε) With inf.: jam designatus alio incessu esse meditabatur, Cic. Agr. 2, 5, 13: multos annos regnare meditatus magno labore, id. Phil. 2, 45, 116: cum animo meditaretur proficisci in Persas, Nep. Ages. 4.
            (ζ) With a rel.-clause: ea nunc meditabor quo modo illi dicam, Plaut. Am. 1, 1, 42: meditabor, quo modo cum illo loquar, Cic. Att. 9, 17, 1: quid contra dicerem, mecum ipse meditabor, id. N. D. 3, 1, 1: meditare, quibus verbis incensam illius cupiditatem comprimas, id. Pis. 25, 59.
            (η) Absol.: multis modis meditatus egomet mecum sum, Plaut. Bacch. 3, 2, 1: egressus ad meditandum in agro, Vulg. Gen. 24, 63.
  2. II. Transf., to meditate, study, exercise one’s self in, practise a thing: nugas est meditatus male, Plaut. Ps. 4, 7, 107: Demosthenes perfecit meditando, ut nemo planius esse locutus putaretur, Cic. de Or. 1, 61, 260; cf.: Demosthenes in litore meditans, Quint. 10, 3, 30: quid Crassus ageret meditandi aut discendi causā, Cic. de Or. 1, 30, 136: aut in foro dicere aut meditari extra forum, id. Brut. 88, 302: musam, Verg. E. 1, 2: arma, Veg. Mil. 1, 20: proelia, Juv. 4, 112.
    Transf., of animals: cervi editos partus exercent cursu, et fugam meditari docent, to practise flight, Plin. 8, 32, 50, § 113.
    Of things: semper cauda scorpionis in ictu est: nulloque momento meditari cessat, to move as in readiness to strike, i. e. to threaten, Plin. 11, 25, 30, § 87: semina meditantur aristas, Prud. Cath. 10, 132; also, to murmur, utter a sad cry: clamabo, meditabor ut columba, Vulg. Isa. 38, 14; 59, 11.
  3. III. In pass. signif. (in verb. fin. post-class. and very rare): adulteria meditantur, Min. Fel. Oct. 25, 1.
    But freq. in part. perf.: mĕdĭtā-tus, a, um.
    1. A. Exercised, practised, instructed (only Plautin.): cumque huc ad adulescentem meditatum probe mittam, Plaut. Trin. 3, 3, 88: probe meditatam utramque duco, id. Mil. 3, 3, 29: murmura, Juv. 6, 539.
    2. B. Thought upon, meditated, weighed, considered, studied: meditati sunt doli docte, Plaut. Ps. 4, 1, 30: ea, quae meditata et praeparata inferuntur, Cic. Off. 1, 8, 27: meditatum et cogitatum scelus, id. Phil. 2, 34, 85: meditatum cogitatumque verbum, id. ib. 10, 2, 6: accuratae et meditatae commentationes, id. de Or. 1, 60, 257: oratio, Plin. 26, 3, 7, § 12: doli, Plaut. Ps. 4, 1, 31: meditata et composita oratio (opp. extemporized), Suet. Aug. 84.
      Subst.: mĕdĭtāta, ōrum, n., a carefully prepared speech: sive meditata sive subita proferret, Plin. Ep. 1, 16, 2.
      Hence, adv.: mĕdĭtātē, thoughtfully, designedly, intentionally (ante-class. and post-Aug.): ne tu illorum mores perquam meditate tenes, knowest thoroughly, Plaut. Bacch. 3, 6, 16: hau male meditate male dicax es, id. Curc. 4, 2, 26: effundere probra, Sen. Const. Sap. 11, 3.