Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

mercēdārĭus, ii, m. [merces], he who pays wages: ostende mercedarios tuos, Sen. Contr. 5, 33, 5 and 25; cf. Gloss. Isid. s. v., ‡ 1. mercedonius.

mercēditŭum, mercenarium, quod mercede se tueatur, Paul. ex Fest. p. 124 Müll.

1. mercēdŏnĭus, a, um, adj. [1. merces-do],

  1. I. of or belonging to the payment of wages: Mercedonios (dies) dixerunt a mercede solvendā, on which wages are paid, pay-days, Paul. ex Fest. p. 124 Müll.
  2. II. Subst.: mercēdŏnĭus, ii, m., a payer of wages, paymaster: mercedonius, qui solvit mercedem; ‡ mercedarius (an employer), qui dat mercedem pro labore sibi impenso, Gloss. Isid. 37.
  3. ‡†
      1. 2. Mercēdŏnĭus or Mercēdī-nus, = Μερκηδόνιος, Μερκεδῖνος, mensis, an intercalary month of 22 or 23 days, inserted every two years in the calendar of Numa, Vet. Kalend. Rom. ap. Grut. 133; cf. so Laur. Lyd. de Mens. 4, 92.

mercēdŭla, ae, f. dim. [1. merces].

  1. I. Small wages, poor pay (class.): infimi homines mercedula adducti, Cic. de Or. 1, 45, 198: isto modo nec medico quicquam debere te nisi mercedulam dicis nec praeceptori, Sen. Ben. 6, 15, 1.
  2. II. Hire, rent, income: constituere mercedulas praediorum, Cic. Att. 13, 11, 1.