No entries found. Showing closest matches:
mundĭālis, e, adj. [2. mundus], worldly, mundane (eccl. Lat.). elementa, Tert. Spect. 9: sordes, id. Anim. 54: negotia, Hier. Ep. 43, 2: historici, Sulp. Sev. Chron. 2, 14, 6.
Hence, adv.: mundĭālĭter, in the manner of the world (eccl. Lat.): vivere, Tert. Res. Carn. 46.
mundĭcīna, ae, f. [1. mundus], a means of cleansing (post-class.): dentium, toothpowder, App. Mag. p. 277, 4.
mundĭ-cors, dis, adj. [1. mundus-cor], clean-hearted (eccl. Lat.): beati mundicordes, Aug. Serm. 53 de Verb. Evang.
mundĭfĭco, 1, v. a. [1. mundus-facio], to make clean, to cleanse: stomachum, Macer. 3, 12.
Transf.: se caelesti conversatione, Cassiod. de Anim. 11.
* mundĭger, ĕra, ĕrum, adj. [2. mundus-gero], world-bearing, that sustains the world: axis, Poët. ap. Anth. Lat. t. 1, p. 16 Burm.
mundĭ-pŏtens, tis, adj. [2. munduspotens], world-ruling, that rules the world (eccl. Lat.): potestates, Tert. Anim. 23.
mundĭ-tĕnens, tis, adj. [2. mundustenens], that holds or rules the world (eccl. Lat.): diabolus, Tert. adv. Val. 22.
mundĭter, adv., v. 1. mundus fin.
mundĭtĭa, ae, and mundĭtĭes, ēi, f. [1. mundus], cleanness, cleanliness (class.; cf.: ornatus, cultus).
- I. Lit.: munditia illecebra animo est amantium, Plaut. Men. 2, 3, 4: munditias facere, to clean the house, Cato, R. R. 39, 2: munditias volo fieri; ecferte huc scopas, etc., Plaut. Stich. 2, 2, 22: alia jam munditiarum facies est, Front. Aq. 88.
- B. Transf., in gen., cleanliness, neatness, elegance, fineness, niceness, in furniture, dress, etc.: in munditiis aetatulam agere, Plaut. Ps. 1, 2, 40: munditiis munditiam antideo, id. Cas. 2, 3, 9: munditia non odiosa neque exquisita nimis, Cic. Off. 1, 36, 130: hominis, id. Fam. 10, 20, 2: cui flavam religas comam, Simplex munditiis, Hor. C. 1, 5, 5: munditiis capimur, Ov. A. A. 3, 133: urbanae, Sall. J. 63, 3: per cultum et munditias, Tac. A. 3, 30: multa munditia indutus et amictus, Gell. 2, 5, 2.
- II. Trop., of speech, neatness, terseness, elegance, Cic. Or. 23, 79: verborum, Gell. 1, 23, 1: venustas et mundities orationis, id. 10, 3, 4; Quint. 8, 3, 87.
mundĭvăgus, a, um, adj. [mundusvagus], wandering in the world, Inscr. Grut. p. 1174; Epigr. 8, 13.
1. mundus, a, um, adj. [Sanscr. mund, purificari], clean, cleanly, nice, neat, elegant.
- I. Lit. (class.; syn.: lautus, nitidus, purus): supellex, Hor. Ep. 1, 5, 7: caena, id. C. 3, 29, 14: ager, Gell. 19, 12, 8: mundissimum cubile desiderat (animal), Col. 7, 9, 14: jam intus mundissimumst, Plaut. Truc. 2, 7, 7.
Poet., with abl., = ornatus: Ostia munita est: idem loca navibus pulchris Munda facit, adorned, Enn. ap. Tert. p. 258 Müll. (Ann. v. 146 Vahl.).
- B. Transf.
- 1. Of mode of living, neat, fine, elegant, smart, genteel: cultus justo mundior, too elegant dress, Liv. 8, 15.
As subst.: mundus, i, m. (sc. homo), an elegant or nice person, Cic. Fin. 2, 8, 23.
- 2. Of quality, not coarse, fine (post-class.): annonae, of wheat, Lampr. Alex. Sev. 42, 3: panis, id. ib. 37, 3.
- II. Trop.
- A. Of speech, neat, fine, elegant (poet. and in postclass. prose): verba, Ov A. A. 3, 479: versus, quibus mundius nihil reperiri puto, Gell. 19, 9, 10: in Gallos mundius subtiliusque est, quam cum Gallis aut contra Gallos, id. 17, 2 med.
- B. Subst.: mun-dum, i. n., only in the phrase: in mundo (esse or habere), in readiness (ante-class.): tibi vita seu mors in mundo est, Enn. ap. Charis. p. 181 P. (Ann. v. 457 Vahl.: in mundo pro palam et in expedito ac cito, Charis.): nempe habeo in mundo, Plaut. Pers. 1, 1, 46: mihi in mundo sunt virgae, id. As. 2, 1, 16; 2, 2, 50: nescio quid vero habeo in mundo, id. Stich. 3, 2, 23; id. Ps. 1, 5, 85 Ritschl.
- C. In eccl. Lat., morally pure, upright, free from sin: cor mundum crea in me, Deus, Vulg. Psa. 50, 12: beati mundo corde, id. Matt. 5, 8.
Hence, adv., in two forms (both, for the most part, anteand post-class.).
- a. mundē, cleanly, neatly, prettily: (copia) in suo quaeque loco sita munde, Plaut. Poen. 5, 4, 5: verrite aedes, spargite munde, Titin. ap. Charis. p. 183 P.: parum munde et parum decenter, Sen. Ep. 70, 20: munde facti versus, Gell. 10, 17, 2: quam mundissime purissimeque fiat, Cato, R. R. 66, 1.
- b. mun-dĭter, cleanly, neatly.
- 1. Lit.: cum sedulo munditer nos habeamus, Plaut. Poen. 1, 2, 26.
- 2. Trop., decently, with propriety: dicere, App. Mag. p. 296, 14.