Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

nūgācissĭmē, adv., v. nugax fin.

nūgācĭtas, ātis, f. [nugae], a trifling playfulness, drollery (late Lat.), Aug. Ep. 67; id. de Musica, 6 init.

nūgae, ārum, f. [etym. dub.; old form naugae; cf.: naucum, nux], jokes, jests, idle speeches, trifles, trumpery, nonsense (syn. ineptiae).

  1. I. Lit.: aufer nugas, away with your jesting, Plaut. Truc. 4, 4, 7: nugas postulare, id. Trin. 2, 4, 40; id. Truc. 2, 1, 20; id. Merc. 2, 4, 1: huncine hominem tantis delectatum esse nugis? Cic. Div. 2, 13, 30.
    Hence, nugas agere, to play the fool: nisi argentum dederit, nugas egerit, Plaut. Men. prol. 54; so, maximas nugas agis, id. As. 1, 1, 78; and ellipt. without ago: quo illum sequar? in Persas? nugas, nonsense! id. Pers. 4, 7, 7; id. Most. 5, 1, 38.
    Of verses, trifles: nescio quid meditans nugarum, Hor. S. 1, 9, 2; cf. Cat. 1, 4; Mart. 9, 1, 5 (cf. also: versūs et cetera ludicra, Hor. Ep. 1, 1, 10).
    Of the songs of hired female mourners at a funeral: haec sunt non nugae: non enim mortualia, Plaut. As. 4, 1, 63.
    Acc. to Nonius, Plautus called women’s finery nugae, Non. 144, 30; v. nugivendus.
  2. II. Transf. (abstr. pro concreto), jesters, jokers, droll fellows: amicos habet meras nugas, Cic. Att. 6, 3, 5: ego Hephaestum … Niciam, ego nugas maximas omni meā comitate sum complexus, id. Q. Fr. 1, 2, 2 comites Graeculi, quocumque ibat: tum in comitatu nugarum nihil, id. Mil. 21, 55.

nūgālis, e, adj. [nugae], frivolous, trifling, worthless, empty (post-class.): theoremata, Gell. 1, 2, 6; Mart. Cap. 1, § 2 Kopp (al. nugalas): scholica quaedam, id. 4, 1, 1; 7, 17, 3: illa olim nugalia conscripsi, trifles, bagatelles, Front. de Fer. Als. 3 Mai.

nūgālĭtas, ātis, f. [nugalis], foolery, nonsense: nugalitas, σαπρότης, Gloss. Philox.: nugalitas, φλυαρότης, Gloss. Lat. Graec.

nūgāmenta, ōrum, n. [nugae], trifles, trash, App. M. 1, p. 113, 31; cf.: nugamenta, ὑθλήματα, Gloss. Lat. Graec.

nūgas, v. nugax init.

nūgātor, ōris, m. [nugor],

  1. I. a jester, joker, babbler, trifler, silly person; hence, too, a braggart, a swaggerer: illic nugator nili, non nauci’st homo, Enn. ap. Paul. ex Fest. s. v. naucus, p. 166 Müll. (Com. v. 10 Vahl.); Lucil. ap. Non. 35, 24; Plaut. Trin. 4, 2, 91; 5, 2, 14: nimius, id. Capt. 2, 2, 25: vae tibi nugator! id. Mil. 4, 2, 86: non vero tam isti (lacerti), quam tu ipse nugator, Cic. Sen. 9, 27: neque in istum nugatorem, tamquam in aliquem testem, invehar, id. Fl. 16, 38; Liv. 38, 56: homo nihili et nugator, Gell. 15, 2, 2: iste nugator libellus, Aus. Idyll. 11 praef.: cessas nugator? Pers. 5, 127.
  2. II. Perh., a debauchee, Prud. Cath. 2, 29.

nūgātōrĭē, adv., v. nugatorius fin.

nūgātōrĭus, a, um, adj. [nugator], trifling, worthless, useless, futile, nugatory: nugatoriae artes, i. e. lies, Plaut. Trin. 4, 2, 2: boves Ligustici, worthless, useless, Varr. R. R. 2, 5, 9; so, unguentum, id. L. L. 7, § 64 Müll.: ad probandum res infirma nugatoriaque, Cic. Caecin. 23, 64: illud valde leve est ac nugatorium, id. Fam. 11, 2, 3: in malā nugatoriāque accusatione, id. Rosc. Am. 15, 42: genus argumentationis, not to the point, Auct. Her. 2, 20, 31: genus deorum, Aug. Civ. Dei, 4, 27.
As subst.: nū-gātōrĭus, ii, m., a worthless fellow, nugatorium vocant, Sen. Ep. 36, 2.
Hence, adv.: nūgātōrĭē, triflingly, frivolously: tenuiter et nugatorie respondere, Auct. Her. 4, 36, 48.

nūgātrix, īcis, adj. [nugator], trifling, frivolous: nugatrix acies, i. e. luxurious, Prud. Psych. 433.

nūgax, ācis (collat. form indecl. ‡ nugas, σαπρός, Gloss. Philox.; so, ‡ nugas, inutilis, Gloss. Vet.; cf. Don. p. 1749 P.; Charis. p. 1; 15; 22; 120 ib.; Diom. p. 286 P.; Prisc. p. 649; 701 ib.; Val. Prob. 1464 and 1478 ib.), adj. [nugor], jesting, trifling, frivolous, Varr. ap. Non. 355, 22: qui tam nugax esset, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 1: nugax es, Petr. 52; Ambros. Ep. 58, 6 ext.
Adv.
only sup.: nūgācissimē (-sŭmē), in the most trifling manner, Plaut. Trin. 3, 3, 90.