Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

ŏb-erro, āvi, ātum, 1, v. n., to wander, rove, or ramble about a place (poet. and in post-Aug. prose).

  1. I. Lit.: oberrare tentoriis, Tac. A. 1, 65: ignotis locis, Curt. 6, 5, 18: mustela quae in domibus nostris oberrat, Plin. 29, 4, 16, § 60: dives arat Curibus, quantum non milvus oberrat, Pers. 4, 26.
    1. B. Transf.: crebris oberrantibus rivis, Curt. 3, 4, 12.
  2. II. Trop.
    1. A. To flit, hover before one: mihi monstrum oberrat, hovers before my eyes, Sen. Herc. Fur. 1280: cum tanti periculiimago oculis oberraret, Curt. 8, 6, 26.
    2. B. To err, mistake: ut citharoedus Ridetur, chordā qui semper oberrat eādem, blunders at, Hor. A. P. 356.