Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

opportūnē, adv., v. opportunus fin.

opportūnĭtas (obp-), ātis, f. [opportunus].

  1. I. In gen., fitness, convenience, suitableness (class.; syn. occasio; cf.: copia, facultas): loci, local advantages, Caes. B. G. 3, 14: corporis, Cic. Leg. 1, 9, 27: anuli, id. Off. 3, 9, 38: membrorum, id. N D. 1, 33, 92: aetatis, Sall. J. 6, 3.
  2. II. In partic.
    1. A. A fit, opportune, or favorable time, a favorable opportunity: optimā opportunitate ambo autem venistis, Plaut. Merc. 5, 4, 3; so id. Ep. 2, 2, 19: scientia opportunitatis idoneorum ad agendum temporum, Cic. Off. 1, 40, 142: omni negotio est, Vulg. Eccl. 8, 6.
      Personified as a goddess, Opportunity, Plaut. Ps. 2, 3, 3.
    2. B. An advantage: tales igitur inter viros amicitia tantas opportunitates habet, Cic. Lael. 6, 22. opportunitate aliquā datā, if some advantage offered itself, Caes. B. G. 3, 17.

opportūnus (obp-), a, um, adj. [obportus, lit., at or before the port; hence],

  1. I. In gen., fit, meet, convenient, suitable, seasonable, opportune (class.; syn.: commodus, utilis): tempus actionis opportunum, Graece εὐκαιρια, Latine appellatur occasio, Cic. Off. 1, 40, 142: aetas opportunissima, id. Fam. 7, 7, 2: nihil opportunius accidere vidi, id. ib. 10, 16, 1.
    Subst.: op-portūna, ōrum, n., fit or convenient things: locorum opportuna, Tac. A. 4, 24.
  2. II. In partic.
    1. A. Advantageous, serviceable, useful: ceterae res, quae expetuntur, opportunae sunt singulae rebus singulis, Cic. Lael. 6, 22.
    2. B. Fit, suitable, adapted to any thing: ad omnia haec magis opportunus nemo est, Ter Eun. 5, 8, 47.
    3. C. Exposed, liable to any thing: Romanus cedentem hostem effuse sequendo opportunus huic eruptioni fuit, Liv. 6, 24: injuriae, Plin. 9, 31, 51, § 98: opportuniora morbis corpora, id. 18, 7, 12, § 68.
      Hence, adv.: opportūnē, fitly, seasonably, opportunely (class.), Ter. Ad. 1, 2, 1: venisse, Cic. N. D. 1, 7, 16: locus opportune captus ad eam rem, id. Rosc. Am. 24, 68: opportune, importune, in season and out of season, Vulg. 2 Tim. 4, 2.
      Comp.: opportunius alio loco referemus, Gai. Inst. 2, 97.
      Sup.: nuntiis opportunissime allatis, Caes. B. C. 3, 101; Liv. 32, 18.