Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

plūrālis, e, adj. [plus], belonging or relating to more than one, relating to many (post-Aug.).

  1. I. In gen.
      1. 1. Pluralis elocutio testium, Dig. 22, 5, 12.
      2. 2. Plural, consisting of more than one: deitas, Arn. in Psa. 67.
  2. II. In partic., a gram. t. t., plural: praeterea numeros, in quibus nos singularem ac pluralem habemus, Graeci et δυικον, Quint. 1, 5, 42: genitivus, of the plural, id. 1, 6, 26.
    Absol.: cum singulari pluralis subjungitur, the plural, Quint. 9, 3, 8: singularia pluralibus miscet, id. 9, 3, 63; 1, 5, 16; cf. id. 8, 6, 28.
    Adv.: plūrālĭ-ter, in the plural, gram. t. t.: tonitrua nos pluraliter dicimus, Sen. Q. N. 2, 56, 1; Quint. 1, 6, 25; 8, 3, 35; 8, 6, 28.

plūrālĭtas, ātis, f. [pluralis].

      1. 1. Plurality (opp. to unitas), Ambros. in Psa. 118, prol. § 2; plur., Boëth. Arithm. 1, 4.
      2. 2. Gram. t. t., the plural number, Charis. p. 50 P.

plūrālĭter, adv., v. pluralis fin.

plūrātīvus, a, um, adj. [plus], plural, gram. t. t. (post-class.): plurativus numerus, Gell. 19, 8, 4.
Subst.: plūrātīvum, i, n., the plural number, the plural (postclass.): mei interrogandi casus est, et ab eo declinatur, quod est ego. Hujus deinde plurativum est nos, Gell. 20, 6, 8.