Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

prō̆pāgātĭo, ōnis, f. [1. propago], a propagating, propagation.

  1. I. Lit. (class.): propagatio vitium, Cic. Sen. 15, 53: propagationum genera tria sunt in usu maxime, Col. Arb. 7: propagationes facere, Dig. 19, 2, 24.
    1. B. Transf.: quae propagatio et soboles origo est rerum publicarum, Cic. Off. 1, 17, 54.
  2. II. Trop.
      1. 1. An extending, prolonging; an extension, enlargement, prolongation (class.): finium imperii nostri propagatio, Cic. Prov. Cons. 12, 29: miserrimi temporis, id. Fam. 5, 15, 3: vitae, id. Tusc. 1, 35, 86: victoriam, triumphum, propagationem imperii portandi, Liv. 42, 30, 9.
      2. 2. An establishing, honoring: nominis, Cic. Tusc. 1, 14, 31.

prō̆pāgātor, ōris, m. [1. propago], a propagator; trop., an enlarger, extender (class.): provinciae propagator, Cic. Att. 8, 3, 3 (al. prorogator).
An epithet of Jupiter, as the enlarger of boundaries, App. de Mundo, p. 75, 10: ORBIS AC REI PUBLICAE ROMANAE, Inscr. Grut. 271, 4.