Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

prō-pōno, pŏsŭi, pŏsĭtum, 3, v. a., to put or set forth, to set or lay out, to place before, expose to view, to display (class.).

  1. I. Lit.: proponere vexillum, Caes. B. G. 2, 20: pallentesque manus, sanguineumque caput, Ov. Tr. 3, 9, 30: i puer et citus haec aliquā propone columnā, Prop. 3 (4), 23, 23: aliquid venale, to expose for sale, Cic. Verr. 2, 2, 32, § 78; cf. Suet. Ner. 16: geminum pugnae proponit honorem, proposes, offers, Verg. A. 5, 365: singulis diebus ediscendos fastos populo proposuit, Cic. Mur. 11, 25: legem in publicum, id. Agr. 2, 5, 13: in publico epistulam, id. Att. 8, 9, 2; id. Pis. 36, 88: vectigalia, to publish, publicly advertise, Suet. Calig. 41: oppida Romanis proposita ad copiam commeatūs, Caes. B. G. 7, 14: ne quid volucre proponeretur, praeter, etc., should be served up, Plin. 10, 50, 71, § 139 (al. poneretur).
  2. II. Trop.
    1. A. To set before the eyes, to propose mentally; to imagine, conceive: propone tibi duos reges, Cic. Deiot. 14, 40: aliquid sibi exemplar, id. Univ. 2: sibi aliquem ad imitandum, id. de Or. 2, 22, 93: vos ante oculos animosque vestrosApronii regnum proponite, id. Verr. 2, 3, 23, § 58: eam (vitam) ante oculos vestros proponite, id. Sull. 26, 72: condicio supplicii in bello timiditati militis proposita, id. Clu. 46, 129; 56, 154; 12, 42: vim fortunae animo, Liv. 30, 30: spem libertatis, Cic. Rab. Perd. 5, 15: nihil ad scribendum, id. Att. 5, 10, 4.
    2. B. To expose: omnibus telis fortunae proposita est vita nostra, Cic. Fam. 5, 16, 2: tabernis apertis proposita omnia in medio vidit, Liv. 6, 25, 9.
    3. C. To point out, declare, represent, report, say, relate, set forth, publish, etc. (cf.: indico, denuntio): ut proponat, quid dicturus sit, Cic. Or. 40, 137; id. Brut. 60, 217: extremum illud est de iis, quae proposueram, id. Fam. 15, 14, 6: contione habitā, rem gestam proponit, Caes. B. G. 5, 50: in exemplum proponere, Quint. 7, 1, 41; 12, 2, 27.
      With de: de Galliae Germaniaeque moribus, et quo differant eae nationes inter se, Caes. B. G. 6, 11.
      With object-clause: quod ante tacuerat, proponit, esse nonnullos, quorum, etc., Caes. B. G. 1, 17: cui (morbo) remedia celeria faciliaque proponebantur, were proposed, suggested, believed to be efficient, Nep. Att. 21, 2.
    4. D. To offer, propose as a reward: Xerxes praemium proposuit, qui invenisset novam voluptatem, Cic. Tusc. 5, 7, 20: populo congiarium, militi donativum, Suet. Ner. 7.
      1. 2. In a bad sense, to threaten, denounce: cui cum publicatio bonorum, exsilium, mors proponeretur, Cic. Planc. 41, 97: injuriae, quae propositae sunt a Catone, id. Fam. 1, 5, b, 2: contentiones, quae mihi proponuntur, id. Att. 2, 19, 1: improbis poenam, id. Fin. 2, 17, 57: damnationem et mortem sibi proponat ante oculos, Liv. 2, 54, 6; Just. 16, 5, 2.
    5. E. To lay before, to propose for an answer: aliquam quaestionem, Nep Att. 20, 2: aenigma, Vulg. Ezech. 17, 2.
  3. F. To purpose, resolve, intend, design, determine: consecutus id, quod animo proposuerat, Caes. B. G. 7, 47: cum id mihi propositum initio non fuisset, I had not proposed it to myself, had not intended it, Cic. Q. Fr. 1, 1, 6.
    With inf.: neque propositum nobis est hoc loco (laudare), etc., I am resolved, Cic. Brut. 6, 25.
    With ut: propositum est, non ut eloquentiam meam perspicias, sed ut, the design is, Cic. Brut. 92, 318.
  4. G. To say or mention beforehand (post-Aug.), Col. 8, 17, 8.
      1. 2. To state the first premise of a syllogism: cum proponimus, Cic. Inv. 1, 39, 70; 1, 40, 72.
  5. H. To impose (post-class.): novam mihi propono dicendi legem, Mamert. Genethl. 5.
    Hence, prōpŏsĭtum, i, n.
    1. A. A plan, intention, design, resolution, purpose (class.): quidnam Pompeius propositi aut voluntatis ad dimicandum haberet, Caes. B. C. 3, 84: assequi, to attain, Cic. Fin. 3, 6, 22: est enim propositum, ut iratum efficiat judicem, id. Part. 4, 14: tenere, to keep to one’s purpose, Nep. Eum. 3, 5; Liv. 3, 41, 4; Caes. B. C. 1, 83; 3, 42; 64: propositum peragere, Nep. Att. 22, 2: tenax propositi, Hor. C. 3, 3, 1: in proposito manere. Suet. Gram. 24: reprehendendi habere, Plin. Ep. 9, 19, 7: omne propositum operis a nobis destinati, Quint. 2, 10, 15; 2, 19, 1; 12, 9, 14.
    2. B. The first premise of a syllogism, Cic. de Or. 2, 53, 215; Sen. Q. N. 1, 8, 4.
      1. 2. An argument: nam est in proposito finis fides, Cic. Part. 3, 9.
      2. 3. The main point, principal subject, theme: a proposito declinare aliquantulum, Cic. Or. 40, 137: egredi a proposito ornandi causā, id. Brut. 21, 82: a proposito aberrare, id. Fin. 5, 28, 83: redire ad propositum, id. de Or. 3, 53, 203: ad propositum revertamur, id. Off. 3, 9, 39: a proposito aversus, Liv. 2, 8, 8: propositum totius operis, Sen. Ep. 65, 4 sq.; 65, 8: vitae, Cels. 5, 26, 6: meum, Phaedr. 1, 5, 2: tuum, Sen. Ep. 68, 3.
    3. C. A way, manner, or course of life (poet. and post-Aug.): mutandum tibi propositum est et vitae genus, Phaedr. prol. 3, 15: vir proposito sanctissimus, Vell. 2, 2, 2.

prōpŏsĭtĭo, ōnis, f. [propono].

  1. I. A setting forth or proposing, a representation.
    1. A. (Mental; class.) Vitae, Cic. Tusc. 3, 18, 39: rerum magnarum cum animi amplā quādam propositione cogitatio, Cic. Inv. 2, 54, 163.
    2. B. (In words.) Sunt quaedam tam breves causae, ut propositionem potius habeant quam narrationem, Quint. 4, 2, 4; cf. Dig. 2, 1, 7, § 2.
  2. II. A design, purpose, resolution, determination: propositio animi, Dig. 50, 16, 225.
  3. III. In logic, the first proposition of a syllogism (class.): propositio est, per quem locus is breviter exponitur, ex quo vis omnis oportet emanet ratiocinationis, Cic. Inv. 1, 37, 67; 1, 34, 35; Auct. Her. 2, 18, 28.
    1. B. Transf.
      1. 1. A principal subject, theme (class.), Cic. de Or. 3, 53; Sen. Ben. 6, 7, 1; Quint. 5, 14, 1.
      2. 2. Still more generally, a proposition of any kind (post-Aug.), Quint. 7, 1, 47, § 9; Gell. 2, 7, 21.
  4. IV. In jurid. lang., a statement of a question of law; a case submitted for legal opinion, Dig. 16, 1, 19, § 1; 36, 4, 6.
  5. V. Esp. in bibl. lang., a setting forth for public view: panes propositionis, Vulg. Exod. 25, 30; id. Marc. 2, 26 et saep.

prōpŏsĭtor, ōris, m. [propono], a proposer (eccl. Lat.), Aug. Duab. Anim. 8, 10.

prōpŏsĭtum, i, n., v. propono fin.

prōpŏsĭtus, a, um, Part., from propono.