Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

pŭer, ĕri (old voc. puere, Plaut. As. 2, 3, 2; 5, 2, 42; id. Most. 4, 2, 32 et saep.; Caecil. and Afran. ap. Prisc. p. 697 P.;

  1. I. gen. plur. puerūm, Plaut. Truc. 4, 2, 50), m. (v. infra) [root pu-, to beget; v. pudes; and cf. pupa, putus], orig. a child, whether boy or girl: pueri appellatione etiam puella significatur, Dig. 50, 16, 163.
    Thus, as fem.: sancta puer Saturni filia, regina, Liv. And. ap. Prisc. p. 697 P.: prima incedit Cereris Proserpina puer, i.e. daughter of Ceres, Naev. ib. p. 697 P.: mea puer, mea puer, Poët. ap. Charis. p. 64 P.; Ael. Stil. and As. ib. p. 64 P.
    Hence, freq. in the plur. pueri, children, in gen., Plaut. Poen. prol. 28; 30: infantium puerorum incunabula, Cic. Rosc. Am. 53, 153: cinis eorum pueros tarde dentientes adjuvat cum melle, Plin. 30, 3, 8, § 22; Hor. Ep. 1, 7, 7; id. C. 4, 9, 24.
  2. II. In partic.
      1. 1. A male child, a boy, lad, young man (strictly till the seventeenth year, but freq. applied to those who are much older): puero isti date mammam, Plaut. Truc. 2, 5, 1: aliquam puero nutricem para, Ter. Hec. 4, 4, 104; 5, 2, 4: homini ilico lacrimae cadunt Quasi puero, id. Ad. 4, 1, 21: quo portas puerum? id. And. 4, 3, 7: nescire quid antea quam natus sis, acciderit, id est semper esse puerum, Cic. Or. 34, 120; Ov. P. 4, 12, 20: laudator temporis acti Se puero, when he was a boy, Hor. A. P. 173; cf.: foeminae praetextatique pueri et puellae, Suet. Claud. 35.
        A puero, and with plur. verb, a pueris (cf. Gr. ἐκ παιδός, ἐκ παίδων), from a boy, boyhood, or childhood (cf. ab): doctum hominem cognovi, idque a puero, Cic. Fam. 13, 16, 4; id. Ac. 2, 3, 8: diligentiā matris a puero doctus, id. Brut. 27, 104; Hor S. 1, 4, 97: ad eas artes, quibus a pueris dediti fuimus, Cic. de Or. 1, 1, 2.
        In like manner: ut primum ex pueris excessit Archias, as soon as he ceased to be a child, Cic. Arch. 3, 4.
      2. 2. A grown-up youth, young man, Cic. Fam. 2, 1, 2: puer egregius praesidium sibi primum et nobis, deinde summae rei publicae comparavit, of Octavian at the age of nineteen, id. ib. 12, 25, 4 (cf. Vell. 2, 61, 1; Tac. A. 13, 6); cf. of the same: nomen clarissimi adulescentis vel pueri potius, Cic. Phil. 4, 1, 3; of Scipio Africanus, at the age of twenty, Sil. 15, 33; 44 (coupled with juvenis, id. 15, 10 and 18); of Pallas, in military command, Verg. A. 11, 42.
      3. 3. An unmarried man, a bachelor, Ov. F. 4, 226.
      4. 4. As a pet name, or in familiar address, boy, fellow, Cat. 12, 9; Ter. Ad. 5, 8, 17.
    1. B. Transf.
      1. 1. A little son, a son (poet.), Plaut. Am. 5, 1, 72: Ascanius puer, Verg. A. 2, 598: tuque (Venus) puerque tuus (Cupido), id. ib. 4, 94; cf. Hor. C. 1, 32, 10: Latonae puer, id. ib. 4, 6, 37: Semeles puer, id. ib. 1, 19, 2: deorum pueri, id. A. P. 83; 185.
      2. 2. A boy for attendance, a servant, slave: cedo aquam manibus, puer, Plaut. Most. 1, 3, 150; Cic. Rosc. Am. 28, 77: Persicos odi, puer, apparatus, Hor. C. 1, 38, 1; 2, 11, 18; 4, 11, 10: hic vivum mihi cespitem ponite, pueri, id. ib. 1, 19, 14: cena ministratur pueris tribus, id. S. 1, 6, 116: tum pueri nautis, pueris convicia nautae Ingerere, id. ib. 1, 5, 11: regii, royal pages, Liv. 45, 6; Curt. 5, 2, 13: litteratissimi, Nep. Att. 13, 3; Juv. 11, 59; Dig. 50, 16, 204.
      3. * 3. As adj., youthful: puera facies, Paul. Nol. Carm. 25, 217.

pŭĕra, ae, f. [puer], a girl, lass, maiden: mea puera, mea puera, Liv. And. ap. Prisc. p. 697 P.: puerarum manus, id. ib. p. 697 P.: properate vivere puerae, Varr. ap. Non. 156, 14: pueri liberi et puerae ministrabant, id. ib. 156, 17; cf.: quod antiqui puellas pueras dictitarent, Suet. Calig. 8.

pŭĕrasco, ĕre, v. inch. n. [id.].

  1. I. To attain the age of boyhood or youth: unus jam puerascens insigni festivitate, Suet. Calig. 7.
  2. II. Transf., to grow young again (post-class.), Aus. Idyll. 4, 55; Claud. Mamert. Stat. Anim. 1, 1.

pŭĕraster, tri, m. [puer], a stout lad: ἀντίπαις, pueraster, Gloss. Gr. Lat.

pŭercŭlus, i, m. dim. [puer], a small boy (post-class.), Arn. 2, 59 fin.; 4, 134; 7, 247.

* pŭĕrĭgĕnus, a, um, adj. [puer-gigno], that begets boys: semina, Fulg. Myth. praef. (al. puerigera).

pŭĕrīlis, e, adj. [puer].

  1. I. Lit., boyish, childish, youthful (class.): puerili specie, senili prudentiā, Cic. Div. 2, 23, 50: aetas, id. Arch. 3, 4; cf. tempus, Ov. M. 6, 719: disciplina, Cic. N. D. 1, 26, 72; id. Rep. 4, 3, 3: institutio, id. de Or. 2, 1, 1: doctrina, id. ib. 3, 31, 125; Quint. 1, 1, 9: delectatio, Cic. Fin. 1, 21, 72: regnum, Liv. 1, 3: blanditiae, Ov. M. 6, 626: manus, Cels. 3, 27, 3: ostrum, the prœtexta, Stat. S. 5, 2, 66: agmen, a troop of boys, Verg. A. 5, 548.
    In distinction from virgineus: (faciem) virgineam in puero, puerilem in virgine possis (dicere), boyish, Ov. M. 8, 323.
    1. B. In partic., in mal. part.: officium, Plaut. Cist. 4, 1, 5: supplicium, Mart. 2, 60, 2; and absol. puerile, id. 9, 67, 3; cf.: puerile obtulit corollarium, App. M. 3, p. 138, 13; Hyg. Fab. 189.
  2. II. Transf., boyish, childish, puerile, trivial, silly (rare but class.): acta illa res est animo virili, consilio puerili, Cic. Att. 14, 21, 3: sententia, Ter. Phorm. 5, 7, 56: vota, Ov. Tr. 3, 8, 11: res (with insubidae, inertes), Gell. 18, 8, 1: isagogae, id. 1, 2, 6: puerile est, Ter. And. 2, 6, 18.
    Comp.: si puerilius his ratio esse evincet amare, Hor. S. 2, 3, 250.
    Hence, adv.: pŭĕrīlĭtĕr, like a child: ludentes, Phaedr. 3, 8, 5: blandiri, Liv. 21, 1.
    1. B. Childishly, foolishly, sillily: stultus, Plaut. Pers. 4, 4, 42; Cic. Fin. 1, 6, 19: facere, id. Ac. 2, 11, 33; 2, 17, 54; Tac. H. 4, 86.

pŭĕrīlĭtas, ātis, f. [puerilis].

  1. I. Boyhood, childhood (ante- and post-class.), Varr. ap. Non. 494, 19; Val. Max. 5, 4, 2.
  2. * II. Childish conduct, childishness, puerility, Sen. Ep. 4, 2.

pŭĕrīlĭter, adv., v. puerilis fin.

pŭĕrinus, a, um, adj. [puer], youthful, an epithet of Hercules, Inscr. Orell. 1546.

pŭĕrĭtĭa, ae (pŭĕrtĭa, Hor. C. 1, 36, 8), f. [puer].

  1. I. Lit., boyhood, childhood, youth (applied usually till the seventeenth year, but freq. later; v. puer, II.): qui enim citius adulescentiae senectus quam pueritiae adulescentia obrepit? Cic. Sen. 2, 4; Tac. H. 1, 13: a pueritiā, Ter. Heaut. 1, 2, 9: vitae cursum a pueritiā tenere, Cic. Rep. 1, 6, 10; id. Tusc. 2, 11, 27: e ludo atque pueritiae disciplinis ad patris exercitum profectus, id. Imp. Pomp. 10, 28: a pueritiā, id. Rep. 1, 4, 7; 1, 22, 36; 6, 24; id. Fam. 1, 7, 9; id. Brut. 44, 164; cf.: genus militum suetum a pueritiā latrociniis, Sall. H. 2, 67 Dietsch: omnem pueritiam Arpini altus, Sall. J. 63, 3: procera pueritia, Tac. H. 4, 14: pueritiae disciplina, Manil. 10, 28.
    Of animals, youth, Col. 7, 6, 3.
  2. II. Transf.
    1. A. Innocence: quae pueritia est infrequens polluta, Varr. ap. Non. 156, 8 (al. puritia).
    2. B. The first beginnings, commencement, Cato Italicarum originum pueritias illustravit, Front. Princ. Hist. p. 314 Mai.

* pŭĕrĭtĭes, ēi, f. [puer], childhood (for the usual pueritia); scanned as a quadrisyl., Aus. Prof. 10, 15.

pŭerpĕrĭum, ii, n. [puerpera].

  1. I. Childbirth, childbed, a lying-in, confinement, delivery, Suet. Calig. 8: puerperio cubare, to be in childbed, Plaut. Truc. 2, 5, 22: locus puerperio Antium fuit, Tac. A. 15, 23; Plin. 9, 25, 41, § 79; 28, 8, 29, § 114: numerus puerperii, the number of children born together, Gell. 12, 1, 4: tellus velut aeterno quodam puerperio laeta, Col. 3, 21, 3.
  2. II. A new-born child, an infant; children, Varr. R. R. 2, 26; Tac. A. 12, 6; Plin. 7, 11, 9, § 48; id. 18, 29, 69, § 282; Stat. Th. 4, 280; Gell. 10, 2, 2.

pŭerpĕrus, a, um, adj. [puer-pario],

  1. I. parturient, bringing forth children: uxor, Sen. Ben. 4, 35, 2: verba, formulas that promote delivery, Ov. M. 10, 511.
  2. II. Subst.: pŭerpĕra, ae, f., a woman in labor or in childbed, a lying-in woman, Plaut. Am. 5, 1, 40; Cat. 34, 13; Hor. Epod. 17, 52; Ter. Ad. 5, 7, 23; Plin. 7, 4, 3, § 37.

pŭertĭa, ae, v. pueritia init.

pŭĕrŭlus, i, m. dim. [puer], a little boy, little slave, Cic. Top. 4, 18; Rosc. Am. 41, 120.

pŭĕrus, i, v. puer.