Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

quĕrĭbundus, a, um, adj. [queror], complaining (rare but class.).

  1. A. Of persons: totos lustrat queribunda penates, Val. Fl. 7, 126.
  2. B. Of things: magnā et queribundā voce dicebat, Cic. Sull. 10, 30: senectus, Sil. 13, 583.

quĕrĭmōnĭa, ae, f. [queror], a complaint (class.): querimoniae de injuriis, Cic. Verr. 2, 3, 57, § 132: novo querimoniae genere uti, id. ib. 2, 1, 9, § 24; id. Cat. 1, 11, 27: nulla inter eos querimonia intercessit, Nep. Att. 17, 2: tristes, Hor. C. 3, 24, 33: malae, id. ib. 1, 13, 19: versibus impariter junctis querimonia primum inclusa est. id. A. P. 75: querimonias aut gemitus, Gell. 1, 26, 7.

quĕrĭtor, āri (gen. plur. part. queritantūm, Paul. Nol. Carm. 10, 147), v. freq. n. [id.], to complain vehemently (post-Aug.): queritantibus sociis, Plin. Pan. 29, 4: flentes queritantesque, Tac. A. 16, 34.