Lewis & Short

quō-vīs, adv. [quivis], to any place whatever (poet.): cibo perduci poteris quovis. Plaut. Most. 4, 2, 7: quovis admittunt aves, id. As. 2, 1, 11.
With gentium: immo abeat quovis gentium, let him go anywhere in the world, Ter. Heaut. 5, 1, 55.