Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

rĕconcĭlĭātĭo, ōnis, f. [reconcilio], a re-establishing, reinstatement, restoration, renewal: concordiae, Cic. Cat. 3, 10, 25: gratiae suae et Pompeii, a reconciliation, Balb. et Opp. ap. Cic. Att. 9, 7, A; so, gratiae, Cic. Rab. Post. 12, 32; Liv. 40, 46; Cic. Har. Resp. 24, 51; and: reconciliationes gratiarum, id. Red. ad Quir. 5, 13.
Absol., a reconciling, reconciliation (mostly postAug.): irridebatur haec illius reconciliatio, Cic. Clu. 36, 101: nihil opus esse reconciliatione, Liv. 27, 35: Calvo de reconciliatione per amicos agenti, Suet. Caes. 73; so, simulata, id. Ner. 34: incohata inter fratres, Just. 16, 1, 8: ministerium reconciliationis, Vulg. 2 Cor. 5, 18.
Plur.: Antonii societatem reconciliationibus variis male focillatam, Suet. Aug. 17.

* rĕconcĭlĭātor, ōris, m. [reconcilio], a restorer: pacis, Liv. 35, 45, 3: Agrippa populi reconciliator, App. Mag. 18, p. 276, 4.

rĕconcĭlĭātrix, īcis, f. [reconciliator], a reconciler, Cassiod. in Psa. 40, 1.