Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

rĕdĭmĭae, χύτρα, Gloss. Philox. [redimo].

rĕdĭmīcŭlat, ἀναλύει δέσματα, Gloss. Philox. [redimiculum].

rĕdĭmīcŭlum, i (collat. form rĕdĭ-mīcŭla, ae, f., late Lat., Fulg. Serm. 5), n. [redimio], a band.

  1. I. Lit.
      1. 1. A fillet, necklace, chaplet, frontlet, etc., Cic. Verr. 2, 3, 33, § 76: habent redimicula mitrae, Verg. A. 9, 616; Ov. M. 10, 265; id. F. 4, 135: qui longa domi redimicula sumunt frontibus, Juv. 2, 84 al.; cf. Fest. p. 273 Müll.: redimicula sunt quibus mitra adligatur, Isid. Orig. 19, 31, 5.
      2. 2. A girdle: redimiculum est, quod succinctorium sive bracile nominamus, quod descendens per cervicem et a lateribus colli divisum utrarumque alarum sinus ambit atque hinc inde succingit, etc. Hunc vulgo brachilem quasi brachialem dicunt, quamvis nunc non bracchiorum sed renum sit cingulum, Isid. Orig. 19, 33, 5.
  2. * II. Trop., a bond, fetter, Plaut. Truc. 2, 4, 41.

rĕdĭmĭo, ĭi, ītum, 4 (imperf. redimibat, Verg. A. 10, 538; Aus. Epigr. 94), v. a. [etym. dub.], to bind round, wreathe round, encircle, gird, crown, etc. (mostly poet.; syn.: cingo, circumdo).

        1. (α) In the verb finit.: caput atque umeros plexis redimire coronis, Lucr. 5, 1399: cui tempora vittā, Verg. A. 10, 538: mitrā capillos, Ov. H. 9, 63: crinem corymbis, Stat. S. 1, 5, 16: chelyn, id. ib. 4, 8, 38: frontem coronā, Mart. 8, 70, 5 al.: sertis redimiri jubebis et rosā? Cic. Tusc. 3, 18, 43: lauro tabellas, Ov. Am. 1, 11, 25; cf.: fastigium aedis tintinnabulis, Suet. Aug. 91: hortum floribus, Col. poët. 10, 286.
          Poet.: nec sic innumeros arcu mutante colores Incipiens redimitur hiems, is girt round, environed, Claud. Rapt. Pros. 2, 99.
        2. (β) In part. perf.: sertis redimiti, Cic. Cat. 2, 5, 10; cf.: redimitus coronis, id. Rep. 4, 5, 10: anguineo redimita capillo Frons, Cat. 64, 193: frons corymbis, Tib. 1, 7, 45: frons regium in morem, Flor. 3, 19, 10; Cic. Rep. 6, 20, 21; cf.: domus floridis corollis, Cat. 63, 66: navigia variarum coronarum genere, Suet. Vit. 10; Plin. 37, 6, 23, § 87; v. Sillig ad h. l.: loca silvis, girt round, surrounded, Cat. 63, 3; cf.: Naxos Aegaeo ponto, Sen. Oedip. 487.
          Absol.: missile, the wreathed thyrsus, Stat. Achill. 1, 612: cervix, Claud. Rapt. Pros. 3, 246.
          In a poet. construction: redimitus tempora lauro, quercu, mitrā, etc., Tib. 3, 4, 23; Verg. G. 1, 349; Ov. M. 14, 654; 9, 3; id. F. 3, 269; 669; 4, 661; cf.: caput harundine redimitus, Vell. 2, 83, 2 al.

* rĕdĭmītus, ūs, m. [redimio], a binding or wreathing round, a crowning, Sol. 33.

rĕd-ĭmo, ēmi, emptum, 3, v. a. [emo].

  1. I. To buy back, repurchase (freq. and class.; syn.: recupero, reparo).
    1. A. In gen.: eam (domum) non minoris, quam emit Antonius, redimet, Cic. Phil. 13, 5, 10: neque adeo hasce emi mihiilli redemi rursum, Plaut. Trin. 1, 2, 145: aut emendum sibi quod non habebat, aut redimendum quod habebat, Cic. Sest. 30, 66: de fundo redimendo, id. Att. 11, 13, 4: orabo, ut mihi pallam reddat, quam dudum dedi, Aliam illi redimam meliorem, will buy in return, Plaut. Men. 4, 2, 115; 4, 3, 6; cf. Plin. 6, 28, 32, § 162.
    2. B. In partic., to buy back, ransom, release, redeem a prisoner, slave, etc.: Li. Tu redimes me, si me hostes interceperint? De. Redimam, Plaut. As. 1, 1, 93; Ter. Eun. 1, 1, 29: ut is homo redimatur illi, Plaut. Capt. 2, 2, 91; cf. id. Merc. 3, 1, 31: captos, captivos ab hoste, a praedonibus, etc., Cic. Off. 2, 16, 55; id. Verr. 2, 5, 34, § 90; cf.: haec benignitas, redimi e servitute captos, id. Off. 2, 18, 63; Plaut. Pers. 4, 6, 14: servi in publicum redempti ac manumissi, ransomed, liberated at public cost, Liv. 26, 27: me raptum pugnā pretiove redemptum Mandere humo, Verg. A. 9, 213; Ov. H. 3, 39; id. Am. 1, 8, 63.
      Hence,
      1. 2. In gen., to buy off from any thing; to set free, release, rescue: aliquem a piratis publicā civitatium pecuniā, Vell. 2, 42, 3: pecuniā se a judicibus, palam redemerat, Cic. Mil. 32, 87; cf.: se ab inquisitoribus pecuniā, Suet. Caes. 1: se a Gallis auro, Liv. 22, 59: se a cane, Petr. 72 fin.: se ab invidiā fortunae, Plin. 37, 1, 2, § 3: aliquem suo sanguine ab Acheronte, Nep. Dion, 10, 2; cf.: fratrem Pollux alternā morte redemit, Verg. A. 6, 121: corpus (sc. a morbo), Ov. R. Am. 229: redimite armis civitatem, quam auro majores vestri redemerunt, Liv. 9, 4, 9; 15, 34, 5: so, redemit Dominus Jacob, Vulg. Jer. 31, 11; id. 1 Pet. 1, 18 et saep.
  2. II. To buy up.
    1. A. Lit.
      1. 1. In gen. (rare): statim redemi fundos omnes, qui patroni mei fuerant, Petr. 7: essedum sumptuose fabricatum, Suet. Claud. 16: libros suppressos, id. Gram. 8.
          1. (β) Of persons, to hire, bribe: auditores conducti et redempti, Plin. Ep. 2, 14, 4; so, plausor redemptus, Petr. 5, 8: tutor aut curator redemptus, Cod. Just. 5, 1, 4: aemuli corrupti ac redempti, ib. 10, 54.
            More freq. and class.,
      2. 2. In partic., a mercant. and jurid. t. t., to take or undertake by contract; to hire, farm, etc.: Dumnorigem portoria reliquaque omnia Aeduorum vectigalia parvo pretio redempta habere, Caes. B. G. 1, 18; Varr. L. L. 6, § 92 Müll.; cf.: picarias de censoribus, Cic. Brut. 22, 85: opus, id. Verr. 2, 1, 54, § 141: istum eripiendum, id. ib. 2, 1, 11, § 31: vestimenta texenda vel insulam, vel navem fabricandam, Dig. 7, 8, 12 fin.: litem, to undertake, Cic. Rosc. Com. 12, 35.
        Esp., in law, t. t., to undertake the risk of a suit for a consideration (which was held dishonorable; opp. to the authorized stipulation of a fee): litem te redemisse contra bonos mores, Cod. Just. 2, 12, 15; cf. also: redimit eventum litium majoris pecuniae praemio contra bonos mores (procurator), Dig. 17, 1, 7: qui alios actionum suarum redimunt exactores, i. e. who engage persons to undertake their suits in their own names, Cod. Just. 2, 13, 2; so ib. 2, 13, 1; cf., respecting redimere litem, Mühlenbruch, Die Lehre von der Cession, p. 362 sq.
    2. B. Trop., to buy, purchase.
      1. 1. To gain, acquire, obtain, procure any thing desirable: ut ab eo (praetore) servorum sceleris conjurationisque damnatorum vita vel ipso carnifice internuncio redimeretur, Cic. Verr. 2, 5, 6, § 14: ego vitam omnium civiumquinque hominum amentium ac perditorum poenā redemi, id. Sull. 11, 33: non vitam liberum sed mortis celeritatem pretio, id. Verr. 2, 5, 45, § 119: sepeliendi potestatem pretio, id. ib.: pacem sibi sempiternam, id. Q. Fr. 1, 1, 11, § 34: pacem Ariovisti ne obsidibus quidem datis, Caes. B. G. 1, 37: pacem ab aliquo, Just. 43, 5, 9: omnium gratiam atque amicitiam ejus morte, Caes. B. G. 1, 44 fin.: militum voluntates largitione, id. B. C. 1, 39: primo tantummodo belli moram, Sall. J. 29, 3: neve auro redimat jus triste sepulcri, Ov. M. 13, 472: mutuam dissimulationem mali, Tac. Agr. 6: quidquid homines vel vitā aestimant vel morte redimunt, Curt. 5, 5, 18; 5, 9, 3.
      2. 2. To buy off, i. e. to ward off, obviate, avert an evil: quam (acerbitatem) ego a re publicā meis privatis et domesticis incommodis libentissime redemissem, Cic. Fam. 2, 16, 4: haec vero, quae vel vitā redimi recte possunt, aestimare pecuniā non queo, id. Verr. 2, 5, 9, § 23: qui se uno quaestu decumarum omnia sua pericula redempturum esse dicebat, id. ib. 2, 3, 19, § 49: metum virgarum pretio, id. ib. 2, 5, 44, § 117: ignominiam assiduo labore, Front. Strat. 4, 1, 21: bellum ab Illyriis pactā mercede redimere, Just. 7, 5, 1; cf. bella, id. 6, 1, 6; 7, 5, 1; 7, 6, 5: si mea mors redimenda tuā esset, Ov. P. 3, 1, 105; cf.: nec te pugnantem tua forma redemit, id. M. 12, 393: qui delatorem redemit, has bought off, hushed up, Dig. 49, 14, 29.
      3. 3. To pay for; to make amends, atone, compensate for a wrong: flagitium aut facinus redimere, Sall. C. 14, 3: multa desidiae crimina morte, Vell. 2, 87 Ruhnk.: nullam congiario culpam, Plin. Pan. 28, 2; cf. simply culpam, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8: vitium auctore (sc. Jove), Ov. H. 17, 49: sua perjuria per nostram poenam, id. Am. 3, 3, 21.
      4. 4. Of one’s word or promise, to redeem, keep: verba sua, Sen. Ben. 4, 36, 1.