No entries found. Showing closest matches:
rĕ-fercĭo, si, tum, 4, v. a. [farcio], to fill up, stuff, cram (class.; most freq. in the P. a.).
- I. Lit.: meministis tum judices, corporibus civium Tiberim compleri, cloacas referciri, Cic. Sest. 35, 77: horrea, Plin. Pan. 31, 6: aerarium publicum, Avid. Cass. ap. Volcat. Avid. Cass. fin.
Poet., of personal objects: quem Fortuna donis opimis refersit, Sil. 5, 266.
- II. Trop.: perfice, ut Crassus quae coarctavit et peranguste refersit in oratione suā, dilatet nobis atque explicet, Cic. de Or. 1, 35, 163: aures refersit istis sermonibus, id. Rab. Post. 14, 40: libros puerilibus fabulis, id. N. D. 1, 13, 34: libris omnia, id. Tusc. 2, 2, 6: hominum vitam superstitione omni, id. N. D. 2, 24, 63.
Hence, rĕfertus, a, um, P. a., stuffed, crammed, filled full.
- (α) With abl. (of things): habere villas ornamentis refertas, Cic. Verr. 2, 4, 57, § 126; cf.: omnibus rebus ornatae ac refertae urbes, id. Imp. Pomp. 8, 21: insula Delos referta divitiis, id. ib. 18, 55: domus cupas taedā ac pice refertas, * Caes. B. C. 2, 11, 2: loca referta praedā, Liv. 5, 41: cera referta notis, Ov. Am. 1, 12, 8.
Sup.: theatrum celebritate refertissimum, Cic. Q. Fr. 1, 1, 14, § 42: Xerxes refertus omnibus praemiis donisque fortunae, id. Tusc. 5, 7, 20; cf.: bellorum praemiis refertos, Tac. A. 11, 7: refertus honestis studiis, id. Or. 34: vita undique referta bonis, Cic. Tusc. 5, 31, 86, id. Brut. 85, 294: litterae refertae omni officio, diligentiā, suavitate, id. Q. Fr. 2, 13 (15, a), 1: refertae sententiis poëtarum, Quint. 5, 11, 39: carmina referta contumeliis, Tac. A. 4, 34 fin.: flumen crocodilis refertum, Plin. 5, 1, 1, § 10.
With abl. personae (less freq.): domus erat aleatoribus referta, plena ebriorum, Cic. Phil. 2, 27, 67: armatis militibus refertum forum, id. Deiot. 12, 33; cf. id. Verr. 2, 1, 52, § 137; id. Planc. 8, 19; id. Or. 41, 140; 42, 146; id. Pis. 5, 11: per refertum clientibus atrium prodire, Sen. Brev. Vit. 14, 4.
- (β) With gen. (of persons): referta Gallia negotiatorum est, plena civium Romanorum, Cic. Font. 5, 11 B. and K. (al. 1, 1): oppida hominum referta, Varr. ap. Non. 501, 15: referta quondam Italia Pythagoreorum fuit, Cic. de Or. 2, 37, 154: audieram refertam esse Graeciam sceleratissimorum hominum ac nefariorum, id. Planc. 41, 98: urbem refertam esse optimatium, id. Att. 9, 1, 2: mare refertum fore praedonum, id. Rab. Post. 8, 20.
Very rarely of things: cum refertam urbem atque Italiam fanorum haberemus, Cic. Har. Resp. 13, 28: castra referta regalis opulentiae capta, Just. 2, 14, 6; cf.: saltus elephantorum refertus, Plin. 5, 1, 1, § 15.
- * (γ) With de: quaerebat, cur de hujusmodi nugis referti essent eorum libri, Cic. de Or. 1, 19, 86.
- (δ) Absol.: Suessam Pometiam urbem opulentam refertamque cepit, Cic. Rep. 2, 24, 45 Mos.: locuples ac referta domus, id. de Or. 1, 35, 161: aerarium, id. ib. 2, 2, 2, § 6: Asia, id. Mur. 9, 20: refertos agros, Tac. H. 2, 56: utrique (Academici et Peripatetici) disciplinae formula plena et referta, Cic. Ac. 1, 4, 17.
Comp.: refertius aerarium, Cic. Verr. 2, 3, 87, § 202.
Adv. does not occur.
rēfert (or separately rē fert), tŭlit, ferre, v. n. and impers. (plur. rarely personal; v. II. infra) [res-fero; the ancients regarded rē in this word as derived from res; cf. Fest. s. v. refert, p. 282 Müll.]; prop., it follows from or in view of a thing, i. q. ex re est; hence, it is for one’s interest or advantage, it profits; or, in gen., it befits, matters, imports, concerns, it is of importance or consequence (syn.: juvat, conducit, attinet; freq. and class.); constr.,
- I. In all periods and in all kinds of composition, refert hoc (id, illud, etc., a subj.-clause) meā (tuā, etc., qs. fert re meā, tuā, etc.; cf. Prisc. p. 1077 P.) magni (pluris, quanti, etc., nihil, quid?), or absol.
- (α) Hoc meā refert, etc. (in Cic. very rare; whereas interest meā occurs very freq.): tua istuc refert maxime, Plaut. Trin. 2, 2, 38: tua istuc refert, si curaveris, id. Am. 2, 2, 109: id mea minime refert, Ter. Ad. 5, 4, 27: quod refert tua, Plaut. Pers. 4, 3, 50: nihilo pol pluris tua hoc, quam quanti illud refert meā, id. Rud. 4, 3, 27: meā quidem istuc nihil refert, id. Pers. 4, 3, 68: id tuā refert nihil, utrum illae fecerint, Ter. Hec. 4, 3, 12: tuā quod nihil refert, ne Cures, Plaut. Stich. 2, 1, 48: tuā quod nihil refert, percontari desinas, Ter. Hec. 5, 3, 12: non ascripsi id, quod tuā nihil referebat, Cic. Fam. 5, 20, 5: quid id meā refert? Plaut. Curc. 3, 25; 4, 2, 44; id. Merc. 2, 3, 117: quid id refert tuā? id. Curc. 3, 88; id. Rud. 1, 2, 88; Ter. Phorm. 4, 5, 11.
With subj.-clause: quid meā refert, hae Athenis natae an Thebis sient? Plaut. Rud. 3, 4, 41.
- (β) Hoc refert, etc.: quomodo habeas, illud refert, jurene an injuriā, Plaut. Rud. 4, 4, 25: ne illud quidem refert, consul an dictator an praetor spoponderit, Liv. 9, 9: illud permagni referre arbitror, Ut ne scientem sentiat te id sibi dare, Ter. Heaut. 3, 1, 58: primum illud parvi refert, nos publicanis amissis vectigalia postea victoria reciperare, Cic. Imp. Pomp. 7, 18: magni quod refert, Lucr. 2, 760: at quibus servis? refert enim magno opere id ipsum, Cic. Cael. 23, 57: quanti id refert? Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 9, 1.
With subject-clause: parvi retulit Non suscepisse, Ter. Phorm. 4, 3, 41; cf.: parvi refert abs te ipso jus dici aequabiliter, nisi, etc., Cic. Q. Fr. 1, 1, 7: quanti refert, te nec recte dicere, qui nihili faciat? Plaut. Ps. 4, 6, 23: meminero, sed quid meminisse id refert? id. Mil. 3, 1, 214: quid mihi refert Chrysalo esse nomen, nisi, etc., id. Bacch. 4, 4, 53: quid te igitur rettulit Beneficum esse oratione, si, etc., id. Ep. 1, 2, 13: neque refert videre, quid dicendum sit, nisi, etc., Cic. Brut. 29, 110: neque enim numero comprehendere refert, nor indeed is it necessary, need we, Verg. G. 2, 104: nec dicaris aliquid, quod referret scire, reticuisse, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 2.
With inf. pass.: jam nec mutari pabula refert, Verg. G. 3, 548; cf.: plures e familiā cognosci referre arbitror, Suet. Ner. 1.
With a rel. subj.-clause (so most freq. in the class. per.): ipsi animi magni refert quali in corpore locati sint, Cic. Tusc. 1, 33, 80: magni refert, hic quid velit, Caes. ap. Cic. Att. 14, 1, 2: cum ego ista omnia bona dixero, tantum refert, quam magna dicam, Cic. Fin. 5, 30, 90: quasi vero referat quam id saepe fiat, id. Div. 2, 29, 62: quid refert, quā me ratione cogatis? id. Lael. 8, 26: quid refert, utrum voluerim fieri, an gaudeam factum? id. Phil. 2, 12, 29: quid refert, tanto post ad judices deferantur, an omnino non deferantur? id. Fl. 9, 21: quae (aves) pascantur nec ne, quid refert? id. Div. 2, 34, 72: tuo vitio rerumne labores, Nil referre putas? Hor. S. 1, 2, 77: cum referre negas, quali sit quisque parente Natus, id. ib. 1, 6, 7 et saep.: quod tu istis lacrimis te probare postulas, Non pluris refert, quam si imbrem in cribrum geras, Plaut. Ps. 1, 1, 100; cf.: tantum retulerit, ut in transferendis seminibus similem statum caeli locique observemus, Col. 3, 9, 7.
- (γ) Refert, etc.: Do. Hae (tabellae) quid ad me? To. Immo ad te attinent, Et tuā refert, Plaut. Pers. 4, 3, 28: Ep. Tua pol refert enim? Ge. Si quidem meā refert, operā utere, id. Stich. 4, 2, 36: quid tuā refert, qui cum istac venerit? id. Merc. 5, 2, 65: non plus suā referre, quam si, etc., Cic. Quint. 5, 19: quos, cum nihil refert, pudet, Plaut. Ep. 2, 1, 1: cum nihilo pluris referet, quam si, etc., id. Bacch. 3, 4, 20: nego et negando si quid refert, ravio, id. Poen. 3, 5, 33: si servus est, numquid refert? id. Ps. 2, 4, 28: quid refert, si hoc ipsum salsum illi et venustum videbatur? Cic. N. D. 1, 28, 79 et saep.
- * (δ) Entirely absol.: bona Sejani ablata aerario, ut in fiscum cogerentur, tamquam referret, as though it mattered, as if there were any difference, Tac. A. 6, 2.
- II. Analogous to attinet, conducit, and interest; it is of importance; it belongs, relates, concerns, etc.; constr., refert hoc, id, etc. (once referunt haec), ad aliquem, alicui, alicujus, etc. (mostly ante-class. and post-Aug.; but, with alicujus, once in Sall. and once in Liv.): quam ad rem istuc refert? Plaut Ep. 2, 2, 91; cf.: quid id ad me aut ad meam rem refert, id. Pers. 4, 3, 44: refert etiam ad fructus, quemadmodum vicinus in confinio consitum agrum habeat, Varr. R. R. 1, 16 fin.
In plur.: te ex puellā prius percontari volo, Quae ad rem referunt, Plaut. Pers. 4, 4, 44: quoi rei id te assimulare rettulit? id. Truc. 2, 4, 40: dic, quid referat intra Naturae fines viventi, jugera centum an Mille aret? Hor. S. 1, 1, 49: quin et verba Flavii vulgabantur, non referre dedecori, si citharoedus demoveretur et tragoedus succederet, Tac. A. 15, 65: faciundum aliquid, quod illorum magis quam suā retulisse videretur, Sall. J.111, 1: praefatus … et ipsorum referre, si quos suspectos status praesens rerum faceret, Liv. 34, 27, 6: quorum nihil refert, ubi litium cardo vertatur, Quint. 12, 8, 2: neque refert cujusquam, Punicas Romanasve acies laetius extuleris, Tac. A. 4, 33: ipsius certe ducis hoc referre videtur, Juv. 16, 58: plurimum refert compositionis, quae quibus anteponas, Quint. 9, 4, 44: tu nihil referre iniquitatis existimas, exigas, quod deberi non oportuerit, an constituas, ut debeatur? Plin. Pan. 40 fin.: quem insignire exempli nonnihil, non insignire humanitatis plurimum refert, id. Ep. 8, 22, 4: nec minimo sane discrimine refert, Quo gestu lepores et quo gallina secetur, Juv. 5, 123.
Rarely with a subst. as subj.: adeo magni refert studium atque voluptas, et quibus in rebus consuerint esse operati homines, Lucr. 4, 984: adeo incessus in gravida refert, Plin. 7, 6, 5, § 42: longitudo in his refert, non crassitudo, id. 18, 31, 74, § 317: multum tamen in iis refert et locorum natura, id. 11, 51, 112, § 267: plurimum refert soli cujusque ratio, id. 18, 21, 50, § 187.
rĕfertus, a, um, Part. and P. a., from refercio.