Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

rēte, is, n. (abl. reti, Plaut. Rud. 4, 4, 27; id. Truc. 1, 1, 17;

  1. I. more freq. rete, id. Pers. 1, 2, 22; id. Rud. 4, 2, 9; 4, 3, 81; 4, 4, 124; Varr. R. R. 3, 5, 8; 3, 11, 3; id. L. L. 5, 29, § 130 Müll.; Col. 8, 10, 1; Suet. Ner. 30; Ov. F. 5, 371; id. Hal. 22; Plin. 11, 24, 28, § 81; Sen. Octav. 412 al.
    Collat. form, acc. retem, Plaut. Rud. 4, 3, 45; Varr. R. R. 3, 5, 11; 14.
    As fem.: tecta porticus sit rete cannabina, Varr. R. R. 3, 5, 11; cf. in plur.: in retes meas incidisti, Charis. p. 20 P.; cf. also Prisc. p. 659 ib.
    But the masc., which Prisc. p. 759 P., and Charis. p. 45 ib., assume, is very doubtful.
    Other collat. forms: rē-tĭum, δίκτυον, Gloss. Philox., and rētĭa, ae, f., Plaut. ap. Prisc. p. 759 P.; Schol. ad Juv. 8, 207) [for srēte, from sero], a net (cf.: plaga, casses, sagena): in piscinam rete qui jaculum paratdum huc dum illuc reti eos impedit Pisces, etc., Plaut. Truc. 1, 1, 14 sq.: intra rete aves sunt omne genus, Varr. R. R. 3, 5, 14: araneolae quasi rete texunt, ut, si quid inhaeserit, conficiant, Cic. N. D. 2, 48, 123: retia ponere cervis, Verg. G. 1, 307; cf.: tendere cervis, Ov. M. 7, 701; so, tendere, id. ib. 4, 512; 8, 331; id. H. 5, 19 al.: ferre, id. M. 10, 171: ducere in retia pisces, id. ib. 13, 922: praetendere, pandere, Plin. 9, 8, 9, § 29: praetexere, id. 16, 1, 1, § 4: extrahere, Suet. Rhet. 1 al.
    Prov.: quae nimis apparent retia, vitat avis, Ov. R. Am. 516.
  2. II. Trop. (very rare, and perh. only poet.), a net, toil, snare: tum retia nexit, Lucil. ap. Non. p. 903 P.; cf.: rete nexisti nostro lecto, Prop. 3, 8 (4, 7), 37: retibus amoris exire (with nodos Veneris), Lucr. 4, 1147: qui albo rete aliena oppugnant bona, Plaut. Pers. 1, 2, 22.

rētĭa, ae, v. rete init.

rētĭāculum, i, v. reticulum.

rētĭārĭus, ii, m. [rete], one who fights with a net, a net-fighter (a kind of gladiator, who endeavored to hold his adversary by throwing a net over his head), Quint. 6, 3, 61; Suet. Calig. 30; id. Claud. 34; Val. Max. 1, 7, 8; Inscr. Orell. 2566; 2578; 4273; cf. Juv. 8, 204 sqq.; v. Dict. of Antiq.; and cf. mirmillo.
Prov.: contra retiarium ferula, to fight with feeble weapons against one well equipped, or, as we might say, to parry a lance with a bodkin, Mart. 2 praef.

rĕtĭcentĭa, ae, f. [reticeo],

  1. I. a keeping silent, silence (rare but good prose): quid taces? enicas me miserum tuā reticentiā, Plaut. Merc. 5, 2, 52; Pac. ap. Non. 1, 31 (Trag. Rel. p. 94 Rib.): posterorum, Cic. Phil. 14, 12, 33: a jurisconsultis etiam reticentiae poena est constituta (viz. as to a defect in a thing sold), id. Off. 3, 16, 65.
  2. II. In rhetor., = aposiopesis, a pause in the midst of a speech, Cic. de Or. 3, 53, 205; Quint. 9, 1, 31; 9, 2, 54; 57.

rĕ-tĭcĕo, cŭi, 2, v. n. and a.

  1. I. Neutr., to be silent, keep silence (class.; syn.: sileo, obmutesco): cum Sulpicius reticuisset, etc., Cic. de Or. 2, 57, 232: de Chelidone reticuit, quoad potuit, id. Verr. 2, 1, 53, § 139: de utriusque vestrum errore, id. Phil. 1, 12, 29: non placuit reticere, Sall. J. 85, 26: ne retice, ne verere, Ter. Heaut. 1, 1, 33: de adversis, Tac. A. 1, 67: velut vinculis ori impositis reticentes, Amm. 30, 4, 11.
    Poet.: lyra, quae reticet, Claud. IV. Cons. Hon. 223: Pelion, id. in Rufin. 2, 43.
          1. (β) With dat. of a person asking something, to keep silent, not to answer, to refrain from answering (perh. not ante-Aug.): nunc interroganti senatori, paeniteatne, etc. . . . si reticeam, superbus videar, Liv. 23, 12, 9 Drak.; 3, 41, 3; Tac. A. 14, 49: loquenti, Ov. M. 3, 357.
  2. II. Act., to keep a thing silent; to keep secret, conceal (class.; syn. celo): nihil reticebo, quod sciam, Plaut. Merc. 5, 9, 47; so, nihil, Ter. Ad. 3, 3, 51; Cic. Q. Fr. 1, 2, 1, § 3: ea, quae, etc., id. Fam. 5, 2, 1: quae audierat, Sall. C. 23, 2: vestros dolores, Prop. 1, 10, 13: multa linguae reticenda modestae, Ov. H. 19, 63.
    Pass.: reticetur formula pacti, Ov. H. 20, 151.
    Absol.: nihil me subterfugere voluisse reticendo nec obscurare dicendo, Cic. Clu. 1, 1.
    P. a. as subst.: rĕtĭcenda, ōrum, n., things to be kept secret, Just. 1, 7, 4.

rētĭcŭlātus, a, um, adj. [reticulum], made like a net, net-like, reticulated: fenestra, Varr. R. R. 3, 7, 3: structura parietum, Vitr. 2, 8; Plin. 36, 22, 51, § 172: distinctio concharum, id. 9, 33, 52, § 103.

rētĭcŭlum, i, n. (collat. form rētĭ-cŭlus, i, m., Varr. R. R. 3, 5, 13; Fenest. ap. Non. 221, 33; Petr. 67, 6; Plin. 12, 14, 32, § 59; also rētĭācŭlum, i, Vulg. Exod. 38, 5 et saep.), dim. [rete], a little net, a cloth made like a net, a net-work bag for carrying or keeping any thing in, a reticule, Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27; Hor. S. 1, 1, 47; Juv. 12, 60; a fishing-net: venari reticulo in medio mari, Plaut. As. 1, 1, 87; a strainer, colander, Sen. Q. N. 7, 19, 1; a net used in playing ball, Ov. A. A. 3, 361; a net-work cap for confining the hair, worn by women and effeminate men, Varr. L. L. 5, § 130 Müll.; id. ap. Non. 542, 12; Quadrig. ap. Non. 222, 2; Petr. 67, 6; Capitol. Max. Jun. 1 fin.; Fest. p. 286 Müll.; Juv. 2, 96; Lampr. Heliog. 11 fin.; for covering the mouth, Plin. 12, 14, 32, § 59; net-work, Varr. R. R. 3, 5, 13; for the covering of a vessel: amphora ex reticulo suspensa, Dig. 9, 3, 15, § 12: aeneum, brass lattice-work, acc. to Fest. p. 348 Müll.
In form retiaculum, Vulg. Exod. 38, 5; 39, 39; id. 3, Reg. 7, 17 al.; the caul or omentum covering the intestines, id. Exod. 29, 13 al.

rētĭcŭlus, i, m., v. reticulum init.

rētĭfex, fĭcis, m. [rete-facio], a netmaker (late Lat.), Alcim. Homil. Fragm. 3.

rĕtĭnācŭlum (sync. retinaclum, Prud. ap. Symm. 2, 147), i, n. [retineo, I.], that which holds back or binds; a holdfast, band, tether, halter, halser, rope, cable (only in plur.; but the sing. occurs as v. l. Amm. 30, 4, 4).

  1. I. Lit., Cato, R. R. 63; 135, 5; Liv. 21, 28; Col. 4, 13, 1; 6, 2, 4; Vitr. 10, 5; Verg. G. 1, 265; 513; id. A. 4, 580; Hor. S. 1, 5, 18; Ov. M. 8, 102; 11, 712; 14, 547; Stat. S. 3, 2, 32.
  2. II. Trop., a bond, chain, tie: vita abrupit, Plin. Ep. 1, 12, 8: desiderii, App. M. 11, p. 269, 28 (p. 806 Oud.): blanda morarum, Aus. Ep. 8, 1: leges, fundamenta libertatis et retinacula sempiterna, Amm. 14, 6, 5: retinaculis temporis praestituti frenari, id. 30, 4, 4.

* rĕtĭnax, ācis, adj. [retineo, I.], holding back: arbor, Symm. Ep. 1, 41.

rĕtĭnens, entis, Part. and P. a. of retineo.

rĕtĭnentĭa, ae, f. [retineo, II.], a retaining in the memory, recollection: actarum rerum, Lucr. 3, 675: nostri, id. 3, 851.

rĕ-tĭnĕo, ŭi, tentum, 2, v. a. [teneo].

  1. I. (With the signif. of the re predominating.) To hold or keep back, not let go; to detain, retain; to restrain (class.; cf. restringo).
    1. A. Lit.: Ep. Asta, abire hinc non sinam. Th. Quid nunc me retines? Plaut. Ep. 1, 1, 61: quotiens foras ego ire volo, me retines, revocas, id. Men. 1, 2, 5: quid, malum, astas? Quin retines altrinsecus? id. Mil. 2, 5, 36; id. Stich. 2, 3, 11: te dexterā retinens manu Opsecro, id. Capt. 2, 3, 82: si magis vis, eam omittam. Py. Nolo; retine, id. Mil. 4, 8, 27: retine me, id. Curc. 2, 3, 11; Ter. Heaut. 2, 4, 23: concilium dimittit, Liscum retinet, Caes. B. G. 1, 18: homines, Cic. Att. 13, 14, 1: ab his fit initium retinendi Silii, etc., Caes. B. G. 3, 8; 3, 9; 3, 10 et saep.: milites, id. ib. 7, 47; 7, 52; cf.: milites in loco, id. B. C. 3, 92: legiones ad urbem, id. ib. 1, 2; 1, 9: cohortes apud se, id. ib. 2, 19: venit Varro ad me, et quidem id tempus, ut retinendus esset, when he must be kept, Cic. Att. 13, 33, 4: biduum tempestate retentus, detained, Caes. B. C. 3, 102; cf. id. B. G. 7, 1; Plaut. Curc. 2, 1, 12; cf.: aegre sunt retenti, quin oppidum irrumperent, Caes. B. C. 2, 13 fin.: vi me, vi inquam, Plancius et complexu suo retinuit, Cic. Planc. 41, 100: nisi jam profecti sunt, retinebis homines, id. Att. 13, 14, 1: euntem, Ov. H. 18, 99: aliquem vinclis, id. R. Am. 213: consulem, Liv. 37, 51: morbo retineri, id. 34, 10; v. also infra, B.: armorum parte tertiā celatà atque in oppido retentā, Caes. B. G. 2, 32 fin.; 2, 33: naves pro bonis Tarquiniorum ab Aristodemo retentae sunt, i. e. as security, Liv. 2, 34, 4: vinum portantes naves tempestatibus retentas esse, id. 37, 27, 2; Plaut. Stich. 5, 4, 45: mercedem, to keep back, stop, id. As. 2, 4, 37: alienum, Cic. Fl. 23, 56: lacrimas, Ov. M. 1, 647: manus ab ore, id. ib. 9, 575 et saep.: mulierem, to hold, Plaut. Ep. 4, 1, 33; cf.: mulierem per vim, id. Bacch. 4, 8, 2: arcum manu, Cic. Verr. 2, 4, 34, § 74: faculas sagittas, Prop. 2, 29 (3, 27), 5; cf.: injectā manu ferreā et retentā utrāque nave, Caes. B. C. 1, 58: sudor madidā veste retentus, Mart. 5, 79, 3.
    2. B. Trop., to hold in check, keep within bounds, to restrain, check, repress, etc.: hoc servi esse officium reor, retinere at salutem (erum), Plaut. Aul. 4, 1, 8: liberos retinere, Ter. Ad. 1, 1, 33; Cic. Rep. 2, 25, 46; cf.: moderantem cursum atque in suā potestate retinentem, id. ib. 1, 29, 45: gaudia, Ov. M. 12, 285: rabiem, id. ib. 3, 566: verba dolore, id. ib. 10, 474: aliquem in officio, Cic. Rosc. Am. 25, 70: animos sociorum in fide, Liv. 25, 40: retineri nequeo quin dicam ea, quae promeres, Plaut. Trin. 3, 2, 15 (cf. supra, A.): quae (varietas) vehementer animos hominum in legendo tuo scripto retinere possit . . . ordo ipse annalium mediocriter nos retinet, binds, enchains, Cic. Fam. 5, 12, 4 and 5: (picus) Ore suo volucres vagas retinere solebat, Ov. M. 14, 340: lingua retenta metu, id. H. 11, 82: retinentibus vobis, erumperem, Curt. 6, 3, 5.
  2. II. (With the signif. of the verb predominant.) To hold fast, keep, retain, preserve, maintain, etc. (freq. only since the class. per.; esp. freq. in the trop. signif.; cf. obtineo).
    1. A. Lit.: potius mansuetudine et innocentiā imperatoris provinciam quam vi militum aut benignitate deorum retentam atque conservatam esse, Cato ap. Cic. Fam. 15, 5, 2: oppidum, Caes. B. G. 7, 21 fin.: arces (Minerva), to preserve, protect, Cat. 64, 8: id egit, ut amicos observantiā, rem parsimoniā retineret, Cic. Quint. 18, 59; cf.: retinere servareque amicos, Hor. S. 1, 1, 89: summos cum infimis pari jure, Cic. Off. 2, 12, 41: Aegyptum, Curt. 4, 1, 30: regionem, id. 6, 5, 21: neque virtutem qui habet virtute retinetur in vitā, Cic. Fin. 3, 18, 61 B. and K.: fortunam citius reperias quam retineas, Publ. Syr. 168 Rib.
    2. B. Trop.: retinete (fidem), post factum ut laetemini, Plaut. Rud. prol. 30: existimo jus augurum . . . rei publicae causā conservatum ac retentum, Cic. Div. 2, 35, 75; so, jus suum, id. Verr. 2, 3, 14, § 37; Caes. B. C. 1, 5: statum suum, Cic. Rep. 2, 23, 43: pristinam virtutem, Caes. B. G. 5, 48, 91; cf.: vestigium pristinae dignitatis, Cic. Sull. 32, 91: officium, id. Off. 3, 29, 105: justitiam (with colere), id. ib. 2, 12, 42 Beier; id. Inv. 1, 1, 3: caritatem in pastores, id. Lael. 19, 70: utilitatem in amicitiā et fidem, id. ib. 24, 88: hunc morem usque adhuc, id. Rep. 2, 20, 36; cf. id. ib. 2, 9, 16: de finibus retentae defensaeque sententiae, id. Tusc. 5, 30, 84: gravitatem retinere, iracundiam pellere, id. Off. 1, 38, 137: ferociam animi in vultu, Sall. C. 61, 4: memoriam suae pristinae virtutis, tot secundissimorum proeliorum, Caes. B. G. 2, 21; 7, 62: aliquid memoriā, Cic. Imp. Pomp. 7, 19; id. Rosc. Am. 12, 33: commissa (aures), Hor. Ep. 1, 18, 70 et saep.: ut Palaemo et Telamo et Plato dicerentur, retinuerunt, Quint. 1, 5, 60.
      With ne, Cic. Rep. 2, 32, 56.
      1. 2. Post-class. for memoriā retinere, to keep in mind, remember: sive ille Hasdrubal est, sive quis alius, non retineo, Gell. 17, 9, 16.
        With object-clause: retineo me dixisse, Dig. 35, 1, 92 init.
        Hence, rĕtĭnens, entis, P. a., holding fast, tenacious, observant of any thing (class.; cf. tenax); constr. with gen.: homo sui juris dignitatisque retinens, Cic. Q. Fr. 1, 2, 3, § 11: nimium equestris juris et libertatis, id. Planc. 23, 55: avitae nobilitatis, Tac. A. 2, 38 fin.: modestiae, id. ib. 5, 11: Seleuci conditoris (civitas), i. e. retaining his institutions, id. ib. 6, 42; cf.: antiqui moris, id. ib. 16, 5 et saep.
        Sup.: proprietatum in verbis retinentissimus, Gell. 10, 20, 10.

rĕ-tinnĭo, īre, v. n., to ring again, resound, Varr. R. R. 2, praef. § 2: in vocibus nostrorum oratorum retinnit quiddam et resonat urbanius, Cic. Brut. 46, 171.

rētĭŏlum, i, n. dim. [rete], a little net (post-class.), App. M. 8, p. 202, 33; Aug. Ep. 109, 10; Serv. Verg. A. 4, 138.

rētis, is, v. rete init.

rētĭum, ii, v. rete init.