Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

rĕvincĭbĭlis, e, adj. [revinco], that may be disproved or refuted (eccl. Lat.): materiae iisdem litteris, Tert. Res. Carn. 13 fin.

rĕ-vincĭo, vinxi, vinctum, 4, v. a.

  1. I. To bind back or backwards; to bind around, bind fast, fasten (class.; not in Cic.).
    1. A. Lit.: nisi esset (terra) caelo revincta, Lucr. 5, 553: ancorae pro funibus ferreis catenis revinctae, Caes. B. G. 3, 13: tignis in contrariam partem revinctis, id. ib. 4, 17; cf.: trabes introrsus, id. ib. 7, 23: stipites demissi et ab infimo revincti, id. ib. 7, 73: navigium (with religare), Plin. Pan. 82, 2: aliquem ad saxa, to bind fast, Ov. M. 11, 212; cf.: zonam de poste, id. ib. 10, 379: errantem Mycono e celsā Gyaroque revinxit, Verg. A. 3, 76: caput tortā angue, bound around, Varr. Atacin. ap. Charis. p. 70 P.; cf.: latus ense, to gird, Prop. 3, 14 (4, 13), 11: templum Velleribus niveis et festā fronde revinctum, Verg. A. 4, 459.
      In a Greek construction: ecce manūs juvenem interea post terga revinctum trahebant, with his hands tied behind him, Verg. A. 2, 57: qui recitat lanā fauces et colla revinctus, wrapped up, Mart. 6, 41, 1.
      Poet.: latices in glaciem revincti, bound, stiffened, Claud. in Rufin. 1, 167.
    2. B. Trop., to bind, fasten, etc.: mentem amore, Cat. 61, 33: urbes legibus, Claud. B. Gild. 47: te sibi generum fraternā prole, id. Nupt. Honor. et Mar. 36: miserā in peste revinctos confodiunt, Val. Fl. 6, 418; 4, 708.
  2. * II. To unbind, loose: quempiam (opp. alligare, and = resolvere), Col. 1, 8, 16.

rĕ-vinco, vīci, victum, 3, v. a., to conquer, subdue.

  1. I. Lit. (only poet., and in Tac.): victrices catervae Consiliis juvenis revictae, Hor. C. 4, 4, 24; cf.: revicta conjuratio, repressed, checked, Tac. A. 15, 73: primordia rerum aliquā ratione, Lucr. 1, 593: vires (ignis), id. 5, 410.
  2. II. Trop., to convict; to refute, disprove (class.; syn.: convinco, refuto), Lucr. 4, 488: numquam hic neque suo neque amicorum judicio revincetur, * Cic. Arch. 6, 11: aliquem, Tac. A. 6, 5: aliquem in mendacio, Dig. 26, 10, 3: aliquem in culpā et in maleficio, Gell. 6, 2, 13: crimina rebus revicta, disproved, Liv. 6, 26, 7 (with confutare verbis); Vulg. Act. 18, 28: crimen, Liv. 40, 16: testimoniis revinci, Lact. 4, 15 fin.

rĕ-vinctus, a, um, Part. of revincio.